وزارت امورخارجه از نظر دیپلماسی و وزارت نیرو از نظر فنی، بازیگران اصلی تامین منافع ملی در حوزه دیپلماسی آب و حقابه ایران از رودخانه های مرزی هستند، قصور، ضعف، انفعال و یا ناکارآمدی وزارتخانه های مربوطه در مجلس شورای اسلامی قابلیت بررسی دارد و متعاقب آن می توان برای بهبود شرایط تصمیم گیری کرد، اما چرا نمایندگان سیستان و بلوچستان به ویژه حوزه انتخابیه سیستان و سایر حوزه های انتخابیه که به صورت مستقیم متاثر از معادلات آبی سیستان هستند، از اختیارات قانونی خود بهره نمی برند؟
این که به زعم نماینده ولی فقیه در استان، عزمی در وزارتخانه های مرتبط با مسئله حقابه رودخانه هیرمند به چشم نمی خورد و پس از گذشت افزون بر دو سال از آبگیری بند کمال خان و عدم دریافت حقابه، نمایندگان استیضاح وزرای خارجه و نیرو را کلید نمی زنند، این سوال را به ذهن‌متبادر می کند که چرا نمایندگان پاسخ اعتماد مردم حوزه انتخابیه خود را فدای ملاحظات سیاسی می کنند؟
غالب نمایندگان سیستان و بلوچستان در انتخابات بدون رقیب سال ۱۴۰۰ از سید ابراهیم رییسی حمایت کردند و در ستاد های انتخاباتی رییسی حضور فعال داشتند، اما تکلیف شرایط زیست بحرانی مردمی که به آن ها اعتماد کردند، چه می شود؟
ایا نمایندگان فعلی با این عملکرد اسفناک خود در زمینه حیاتی ترین نیاز منطقه، در انتخابات پیش رو کاندیدا خواهند شد؟
