مسوولان بی تدبیر فرصت را به تهدید تبدیل کردند/ فشار افکار عمومی و برگزاری تجمع برای حقابه ابزار دیپلماسی است

مطالبه گران و برنامه ریزان این تجمع، مطابق شیوه نامه وزارت کشور با فرمانداری شهرستان مکاتبه کرده و جلساتی را با سرپرست وقت فرمانداری برگزار کردند، پیرو جلسات مذکور نسبت به اطلاع رسانی زمان و مکان تجمع اقدام کردند که با استقبال چشمگیر مردم مواجه شد. به گواه شاهدان، عداه ای معلوم الحال و مجهول الهویه از ابتدای تجمع، ساز دیگری کوک کردند و در پی ایجاد اغتشاش بودند، مادامی که تجمع به دلیل رفتارهای هنجارشکنانه این افراد زودتر از موعد و پیش از قرائت بیانیه به اتمام رسید، با ترک متولیان برگزاری تجمع، غالب مردم و اطلاع به نیروهای نظامی مستقر مبنی بر اتمام تجمع، افراد مغرض دست به تحریک افراد باقی مانده می زنند و با ورود به پایانه میلک اتفاق تلخی را رقم می زنند تا جریان مطالبه گری به حاشیه رود و با ایجاد هراس میان عامه مردم، متوقف شود. در این میان اقدامات افراد معلوم الحال به پای مطالبه گران نوشته شد.
با شنیدن چنین سناریویی سوالاتی به ذهن متبادر می شود؛ وقتی که افراد مغرض با تحریک بخشی از مردم وارد پایانه میلک شدند و دست به تخریب خودروهای درون محوطه پایانه زدند، نیروی های ضد اغتشاش مجهز به تجهیزات مخصوص کجا بودند؟ با اینکه حدود دو هفته قبل، برگزاری تجمع اطلاع رسانی شده بود و با فرمانداری شهرستان نامه نگاری صورت گرفته بود، چرا شورای تامین شهرستان تدبیری برای اتفاقات احتمالی اتخاذ نکرده بود؟ مگر تجمع های مقابل مجلس شورای اسلامی منجربه تخریب ساختمان مجلس می شود؟ یا اینکه با حضور نیروهای نظامی و امنیتی این دسته از تجمع ها مدیریت می شود؟ بودجه های نظامی برای همین مواقع به یگان های تخصصی نیروهای نظامی اختصاص داده می شود، مادامی که در چنین شرایطی کارساز نباشند، پس وجود چنین یگان هایی چه ضرورتی دارد؟
دادستانی شهرستان هیرمند پنج نفر از متولیان برگزاری این تجمع را بازداشت و برای آن ها تشکیل پرونده داد، چرا دادستان محترم عمومی و انقلاب شهرستان هیرمند ترک فعل مدیران و فرماندهان وقت را بررسی نمی کند؟
در جریان مذاکرات حقابه رودخانه هیرمند، طرف افغانستانی برای عدم پرداخت حقابه ایران، فشار افکار عمومی را ابزار قرار می داد. برگزاری تجمع های مردمی برای فشار آوردن قطع امتیازات برق و تبادلات تجاری و مرزی، متقابلا می توانست فشار افکار عمومی ملت افغانستان را خنثی کند و ابزاری برای دیپلماسی در اختیار دیپلمات های ایرانی قرار دهد که متاسفانه به علت بی تدبیری و کج سلیقگی برخی از مسوولان این فرصت از دست رفت.

مطالب مرتبط:

سخنگوی وزارت امور خارجه با دیپلماسی بیگانه است؟ احتمال تحویل سفارت افغانستان در تهران به طالبان؛ اخذ تضمین برای واگذاری حقابه هیرمند و انعقاد معاهده برای فراه رود و هریرود ضرورت دارد حقابه رودخانه هیرمند، اولویت سیاست خارجی نیست عدم استیضاح وزیر خارجه نشان از رضایت نمایندگان سیستان از نحوه دیپلماسی آب دارد؟