استاندار به موضوع تخریب انهار و درختان و مدیران متخلف ورود کند
استاندار به موضوع تخریب انهار و درختان و مدیران متخلف ورود کند
با تغییر شرایط اقلیمی، بدعهدی گروه طالبان و اجرای طرح لوله گذاری ۴۶ هزار هکتاری در سیستان، دیگر امیدی به جاری شدن آب در انهار نبوده و این موضوع سبب شده تا سودجویان درصدد تخریب و تصاحب انهار برآیند. در موارد متعددی به نشریه دیار عیار گزارش شده که این سودجویان با از بین بردن تدریجی درختان بستر انهار را پوشانده و به ملک خود افزوده اند. از آنجا که انهار بر اساس درجه بندی (۱،۲،۳ تحت نظارت آب منطقه ای و ۴،۵ جهاد کشاورزی بوده) میان این دو ارگان در خصوص مالکیت و نحوه درجه بندی انهار اختلاف نظر است و این خود فرصتی مهیا کرده تا افراد مطلع از خلاهای قانونی بهره برده و انهار را تصاحب کنند.

در یک مورد از این تصرف ها به دلیل این‌که متصرف از مدیران فرمانداری زابل بوده و پشتوانه مدیران دستگاه های مربوطه را به همراه داشته، علاوه بر از بین بردن درختان و تخریب بستر نهر، بیش از چهار هزار متر مربع از زمین همسایه را هم تصرف می کند و به دلیل پیگیری مالک، موضوع تصرف علنی شده و به رسانه ها و دستگاه های ناظر می رسد. اگر چه هنوز مالک زمین پس از گذشت هفت سال هنوز نتوانسته رفع تصرف کند، اما این موضوع محور یادداشت نبوده و آن‌را به زمان دیگری وا می گذاریم. در این ماجرا به دلیل پیگیری مالک و علیرغم کارشکنی های بسیار متصرف، بالاخره معاونت منابع آب سیستان مجبور به شکایت از برادر متصرف به دلیل تخریب نهر محمدآباد بولایی می شود. او در شعبه ۱۰۲کیفری دو زابل محکوم به ۸ ماه حبس تعزیری و اعاده به وضع سابق محکوم می گردد. با اعتراض متهم پرونده به زاهدان آمد، اما در روز دادگاه تجدیدنظر نماینده حقوقی آب منطقه ای استان به عنوان شاکی پرونده در دادگاه حاضر نشد تا از دعوی خود دفاع کند و در غیبت نماینده حقوقی، متهم توانست خود را بر اساس ادله غیر واقعی تبرئه سازد.
حال سوال از مدیر عامل آب منطقه ای و مدیران جهاد کشاورزی که متخلفان را تحت حمایت خود قرار داده اند، اینست که انهار و درختان کهنسال منطقه میراث گذشته است، آیا به دلیل رابطه قومی و خانوادگی اجازه می دهید امنیت سیستان به مخاطره افتد؟ سهم مدیریت شما در بحران های سیستان چقدر است؟
چرا علیرغم این‌که متهم محکوم شده و ادله کافی در اختیار حقوقی آب منطقه ای برای تایید حکم محکومیت در دادگاه تجدیدنظر و رفع تصرف از نهر بوده، اما نماینده حقوقی آب منطقه ای از حضور در دادگاه سر باز زده است؟
چرا فرمانداری ویژه زابل علیرغم اطلاع از موضوع تصرف مانع قدرت نمایی نیروی زیر مجموعه خود نمی‌شود؟ چرا مدیر جهاد کشاورزی زابل علی رغم پذیرش شفاهی مبنی بر اینکه حق با مالک زمین است، اما حقیقت امر را به صراحت به استان مخابره نکرده و توصیه به مردم داری می‌کند؟ آیا ملاحظه خاصی وجود دارد؟
اکنون جا دارد منصور بیجار، استاندار سیستان و بلوچستان به موضوع تصرف انهار و تخریب درختان ورود کند تا بیش از این روابط فامیلی در سیستان به انهار صدمه نزند. آیا برای یک رفع تصرف باید مالک و متصرف روبه روی هم قرار گیرند و اخبار ناامنی به سایر مناطق مخابره شود؟ هر گونه ایجاد ناامنی بر سر انهار بر عهده جهاد کشاورزی و آب منطقه ای ست.
آب منطقه ای و جهاد کشاورزی در راستای حاکمیت قانون و اجرای عدالت چه وظیفه ای بر عهده  دارند؟ چشم بستن بر تخلف همکاران بستر چالش در جامعه را رقم می‌زند و لازم است استاندار قبل وقوع فاجعه‌ به موضوع تصرفات ورود کند.