در حالی رئیس سازمان حفاظت محیط‌زیست در مصاحبه ها از حقابه زیست محیطی تالاب بین المللی هامون سخن می گوید که طبق مصوبه اخیر مجمع عمومی سازمان ملل حقوق زیست محیطی در دسته حقوق بشر قرار گرفته و طبق این تعریف فاجعه زیست محیطی حاصل از سدسازی‌های افغانستان مصداق نقض حقوق بشر است، سازمان حفاظت محیط زیست برای احقاق حقوق ملت ایران و تامین منافع ملی چه اندازه از این ظرفیت بهره برده است؟
برنامه های قرق، برنامه چرای دام و اخراج شترهای بدون شناسنامه از بستر تالاب هامون کارکردهای مهمی در زمینه جلوگیری از تخریب بستر تالاب و فرسایش بادی دارد، اما مادامی که سازمان حفاظت محیط‌زیست توان جلوگیری از اجرای طرح فاقد ارزیابی زیست حفر کانال در بستر تالاب شرکت آب نیرو را ندارد و کانالی به طول حدود ۲۵ کیلومتر با عرض تخریب حدود ۶۰ متر حفر می شود و متعاقب آن حکمرانی قانون و سلامت مردم به مخاطره می افتد، بنابراین میزان تخریب چرای شترها در برابر حفاری، تردد ماشین آلات حفاری و کامیون ها به منزله قطره است در برابر دریا.
استفاده از ظرفیت آب های سطحی داخلی و طرح های آبخیزداری حوضه مشرف مدنظر رئیس سازمان حفاظت محیط زیست چه مقدار عملیاتی شده؟ در طول یک سال اخیر برنامه مرطوب سازی در سطح تالاب و یا کانون های بحرانی اجرا شده است؟ آیا در خصوص ظرفیت‌های آبخیزداری در حوضه آبریز غرب سیستان و یا سایر نقاط با ظرفیت، مطالعه ای صورت گرفته است؟
طبق ادعای برخی کارشناسان سهم آب سیستان از طرح انتقال آب از دریای عمان حدود ۴۰ میلیون مترمکعب است که این میزان صرفا کفاف آب شرب و صنعت منطقه سیستان را خواهد داد. با توجه به هزینه های شیرین سازی و انتقال آب از دریای عمان، چه میزان آب برای حقابه زیست محیطی سیستان اختصاص می یابد، بهره‌برداری از آب منتقل شده از دریای عمان برای مصارف زیست محیطی به لحاظ اقتصادی مقرون به صرفه است؟
در حال حاضر برای حفظ وضعیت فعلی کشاورزی سیستان، آب زیرسطحی دشت سیستان توسط چاهک ها استحصال می شود که بی تردید در میان مدت آسیب های زیست محیطی را مضاعف می کند، اگر برداشت این حجم آب های زیرسطحی دشت سیستان خالی از اشکال است، چرا از این ظرفیت برای مرطوب سازی بهره برده نمی شود؟ مگر دولت قرار نیست به کشاورزان سیستان حق نکشت پرداخت کند؟
مادامی که تسلط معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان حفاظت محیط زیست به عنوان یکی از ارکان دیپلماسی آب از معاهده ۱۳۵۱، اعلام اشتباه میزان حقابه ایران از رودخانه هیرمند است، حل مسئله حقابه هیرمند و گرفتن حقابه زیست محیطی انتظار به جایی نیست، بنابراین انتظار می رود دولت سیزدهم در این زمینه نقاط ضعفش را تقویت کند.
