قاسم سیاسر آخرین نسل مدیران اهل مطالعه، پژوهش، روزنامه نگار و نویسنده ای بود که کتاب های وی بیانگر تاریخ پر فراز و نشیب استان از دوره مشروطه تا جمهوری اسلامی است. آثار ارزشمندی که اگر نمی بودند تاریخ معاصر استان در حد نقل شفاهی و پاورقی باقی می ماند.
قاسم سیاسر در مدت حضور در اسناد و کتابخانه ملی، اسناد دو میلیون ورقی را به هشت میلیون برگ رساند تا از اضمحلال تاریخ نهادهای دولتی استان، جلوگیری به عمل آورد و با راه اندازی معتبرترین کتابخانه استان، اسناد ملی را از یک اداره متروکه به محل آمد و شد اساتید دانشگاه، هنرمندان و اهالی اندیشه و فرهنگ تبدیل نمود. امتیاز بالای مرکز اسناد ملی استان در سطح کشور به اندازه کافی گویای توانمندی های این چهره برجسته استان است.
رییس مرکز اسناد و کتابخانه ملی استان در اوج مدیریت و محبوبیت و نیک نامی و در حالی کمتر از یکسال دیگر بازنشسته می شود از مدیریت این نهاد برداشته شد، شاید خبر برکناری قاسم سیاسر در این روزهای پر از اتفاق های ناخوشایند استان خیلی به چشم نیاید اما برای اهالی فرهنگ و هنر یک شوک بزرگ بود. در تمام سال هایی که اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی به روزمرگی افتاده بود، خلاء آن را مرکز اسناد ملی پر کرد.
در سال هایی که انجمن شعر و ادب اداره کل فرهنگ و ارشاد تعطیل بود شاعران در مرکز اسناد و کتابخانه ملی گرد هم می آمدند تا کورسوی شعر به خاموشی مطلق نگراید. همان چند محدود داستان نویس باقیمانده از سال های دور هم پاتوق آن‌ها این مرکز بود. کتاب های شعر به جای اینکه در اداره کل فرهنگ و ارشاد رونمایی شوند در مرکز اسناد ملی رونمایی می شد. نام آوران و مفاخر ادبیات و فرهنگ عامه استان به دلیل شخصیت والا و قابل احترام اسناد سیاسر به آن‌جا آمد و شد داشتند. انجمن شاهنامه خوانی به همت این مرد فرزانه در محل اندیشگاه مرکز اسناد و کتابخانه ملی راه اندازی شد و نوجوانان و جوانان ایرانی با روح شاهنامه و شخصیت های حماسی آن آشنا می شدند و چه دختران و پسران کم سن و سالی که با خوانش حماسی این اثر کهن، نشاط را به مخاطبان خود هدیه می دادند.
در باب قاسم سیاسر آن‌قدر سخن بسیار است که با یک دلنوشته نمی توان بدان ادای دین نمود.
بی تردید روزی استان ضعف های عملکردی مدرس خیابانی و تیم وی را فراموش خواهد کرد، اما مشاورانی که با مشاوره های غلط و هدفمند مدیران کارآمد را حذف و ناکارآمدان را به کرسی های قدرت نشاندند فراموش نخواهد کرد.
قاسم عزیز ما از رفتن تو ناراحت نیستیم چون می دانیم که هر کجا باشی قلمت می نویسد و استان را چه افتخاری بالاتر از این که بر تعداد کتاب هایت افزوده شود. ما نگران فرزندان این خطه از ایران زمین هستیم که در نبود تو زیر چتر کدام نهاد فرهنگی جمع شوند؟
نویسنده: سلطانعلی عابدی
مطالب مرتبط:
ترویج فرهنگ ملی در سیستان و بلوچستان و توسعه جهاد گونه استان حیاتی است
نامه سرگشاده سلطانعلی عابدی به استاندار سیستان و بلوچستان
نشست بزرگداشت حکیم نظامی گنجه ای در این مرکز برگزار می شود | در حاشیه نشست، نمایشگاه نسخ خطی برپا می‌شود
نخعی: کاهش سهمیه دانشگاه فرهنگیان لطمه غیر قابل جبرانی بر پیکر آموزش و پرورش می زند/ لزوم ورود جدی استاندار ، نمایندگان مجلس و متولیان آموزش و پرورش
