پس از تقدیم افغانستان به گروه تروریستی طالبان توسط ایالات متحده آمریکا به رغم تحدید و فشار بر حوزه تمدنی ایران، تحدید عمق استراتژیک کشور در افغانستان و نقض حقوق بشر از جانب این گروه، سفارت های افغانستان در برخی کشورهای منطقه با وساطت چین به طالبان واگذار شد، علی رغم تشدید مناقشه آبی هیرمند و هریرود سفارت، افغانستان در تهران به رغم مخالفت کارشناسان مسائل افغانستان و عقلای قوم بدون گرفتن امتیاز یا حتی اخذ تضامینی برای تامین حقابه ایران از رود هیرمند به طالبان واگذار شد. دیپلمات های دوره جمهوریت افغانستان از تحویل سفارت به طالبان خودداری کردند و سفارت را به وزارت امورخارجه ایران تحویل دادند و همراه عکس شهید ملی شان احمدشاه مسعود از سفارت خارج شدند.

مردم هنگام مواجهه با نابسامانی های شهری به شهردار زاهدان ناسزا می گویند غافل از آنکه بیش از شهردار، اعضای شورای اسلامی شهر زاهدان مسوول نابسامانی های شهری هستند. مردم به اعضای شورا رای داده اند و آنها شهردار را انتخاب کرده اند. اینکه اعضای شورای شهر به دلیل اینکه اختیار خود را به اعضای شورای راهبردی مسجد مکی داده اند و هر گونه اختیاری را از خود سلب کرده اند یک موضوع است و اینکه قانون به آنها حق نظارت، طرح سوال و استیضاح شهردار را داده است موضوعی دیگر است.

سه سال از عمر ششمین دوره شورای شهر و شهردار منتخب آن ها در زاهدان می گذرد. این مدت برای آشنایی اعضای شورا با مسائل شهری، ساختار مالی و اداری، رسیدن به راهکار برای دستیابی به توسعه شهری و رسیدن به درآمد پایدار زمان زیادی ست. در این بازه زمانی اعضای شورا، صدای مردم نبودند و دغدغه تامین مطالبات مردمی را نداشتند و با سکوت خویش عملکرد ضعیف شهرداری را تایید نموده و اکثریت به کسب منافع فردی اکتفا کردند.

با افزایش حوادث تروریستی در برخی نقاط بلوچستان، فرزندان خطه سیستان در لباس مدافعان امنیت به شهادت می رسند، شاهد واکنش های مختلفی هستیم. واکنش ها و اظهار نظرهایی که علاوه بر وحدت، امنیت استان را نیز به مخاطره می اندازد. وجود برخی اقوام شیعه در میان سیستانی ها و برخی اقوام اهل سنت در میان بلوچ ها با تفکرات منفعت طلبانه باعث شده تا برادری و همسایگی این دو قوم دچار خدشه شود.

دستگاه دیپلماسی در مواجهه با مناقشه آبی هیرمند همواره رویکرد منفعلانه و سنتی داشته و در غالب اوقات برنامه ای برای اجرای دیپلماسی نوین نداشته و صرفا به مذاکره حقوقی اکتفا کرده است.

بیش از یک سال از جمعه تلخ زاهدان می گذرد و دیار عیار هم به مانند بسیاری از انسان های منصف و مدیران عدالتخواه خواهان مجازات مسببین شهادت شهروندان بلوچ است، اما انگار جریانی به محاكمه بسنده نکرده و خواهان تداوم وضع موجود هستند.

رفته رفته باید نسبت به آینده سیستان و بلوچستان به ویزه زاهدان نگران شویم. ترس فعالان اجتماعی و ریش سفیدان از هر گونه وساطت و مردمداری برای حل بحران جاری، استان را به سوی بن بست سیاسی رهنمون می کند.

سلطانعلی عابدی سردبیر پایگاه خبری و تحلیلی دیار عیار خطاب به مولوی عبدالحمید نوشت: علیرغم وجود نامهربانی های بسیار در حوزه مدیریت شهری، در این چند ماهه سکوت کرده ایم تا مبادا مورد هجوم معترضین وضع موجود قرار بگیریم و اتهام ماموریت برای تخریب حضرتعالی به ما وارد شود. اصلا نمی دانم حامیان و هوادارانتان، آزادی و عدالت خواهی را مساوی با شما دانسته یا حق نقد به عملکرد مسجد مکی در قبال شهر را وارد می دانند؟

شهرداری زاهدان کشتی به گل نشسته ایست که از سال ها قبل زنگ خطر به گل نشستن آن به صدا در آمده بود ولی به دلیل عدم دوراندیشی و کلان نگری دیده و شنیده نشد. شاید امروز با توجه به ضعف های آشکار مدیریتی در حوزه پسماند‌ و تعطیلی کارخانه بازیافت، کاهش میزان سرانه فضای سبز و کاشت درختان غیرمناسب، آسفالت غیر استاندارد معابر، حقوق های معوقه کارکنان و انتصابات غیرکارشناسی این نارکارآمدی بیشتر از قبل به چشم آید ولی به واقع دلیل این ورشکستگی به ۲۱ سال تصمیمات اشتباه و تحمیلی از سوی اعضای شورای راهبردی مسجد مکی و سهم خواهی طوایف دخیل در پیروزی ائتلاف سبز باز می گردد. 

یکی از مولفه های بارز پنجمین دوره شورای اسلامی شهر زاهدان، اهمیت ندادن شهردار به مصوبات شورا بود. به طور متوسط هر سال ساخت دو فرهنگسرا به تصویب می رسید و شهرداری خود را موظف به انجام آن نمی دانست. از آنجایی که شهردار منتخب شورا نبود و از سوی شورای راهبردی مسجد مکی به آنها تحمیل شده بود خود را موظف به پاسخگویی نمی دید و از موضع بالا و دستوری با اعضای شورای شهر حرف می زد. یکی از اعضای شورای شهر که مورد شکایت شهرداری واقع شده بود در دفاع از خود نوشت وقتی شهردار خود را بالا دست اعضای شورای شهر می داند و به جای پاسخگو بودن به ما توهین می کند چاره ای جز افشاگری و پرده پرده داشتن از تخلفات ندیدم.(سنت شکایت از مطالبه گران جهت با هدف ایجاد سکوت همچنان ادامه دارد).