شورای فرهنگ عمومی سیستان و بلوچستان با این وعده تشکیل شد که ساختاری نوین برای مدیریت فرهنگی استان باشد؛ ساختاری که بتواند معضلات فرهنگی را به شکل کارشناسانه شناسایی کند، برای آن‌ها راه‌حل یابد و شیوه‌های فرهنگ‌سازی مناسب را به کار گیرد. اما آنچه در عمل شاهد آن هستیم، تکرار همان الگوهای ناکارآمد گذشته است. برنامه‌هایی که بدون مشارکت عمومی طراحی می‌شوند، بدون شفافیت اجرا می‌گردند و بدون پاسخگویی به فراموشی سپرده می‌شوند.

نماینده ولی‌فقیه در سیستان و بلوچستان با تاکید بر اینکه خروجی ملموس جلسات شورای فرهنگ عمومی استان هنوز مشخص نیست، گفت: شناسایی فرهنگ غالب استان، نخستین گام شورای فرهنگ عمومی است.

استاندار سیستان و بلوچستان در یکی از سخنرانی‌ خود با لحنی قاطع، خود را فارغ از تعلقات گروهی خواند و بر وحدت ملی تأکید کرد. منصور بیجار با صراحت اعلام داشت که به سخن همه جریان‌ها، گروه‌ها و صاحب‌نظران گوش می‌دهد و در نهایت به استقلال رأی، تصمیم می‌گیرد. این سخنان در ظاهر، نویدبخش رویکردی فراگیر و مشارکتی در مدیریت استان است، اما واقعیت میدانی روایتی متفاوت از این ادعاها ترسیم می‌کند. پرسش اساسی این است که آیا این استقلال رأی صرفاً در قالب شعار باقی مانده، یا در عمل نیز تجلی یافته است؟

معاون میراث فرهنگی اداره‌کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی سیستان وبلوچستان گفت: خوشبختانه اثر باستانی و ارزشمند چشم مصنوعی که از شهرسوخته سیستان کشف شده است، در شرایط مناسب نگهداری و صیانت می‌شود و جای هیچ گونه نگرانی نیست.

مدیرکل هواشناسی سیستان و بلوچستان اعلام کرد: بامداد (۱۳ آبان ۱۴۰۴) وزش باد شدید با حداکثر سرعت ۱۱۲ کیلومتر بر ساعت شهرستان زابل را درنوردید و گردوخاک ناشی از آن موجب کاهش دید افقی به ۱۵۰۰ متر شد. در شهرستان زهک نیز سرعت باد به ۸۱ کیلومتر بر ساعت رسید و دید افقی تا حدود ۲ هزار متر کاهش یافت.

در گستره تمدن بشری هیچ مفهومی چون خون بار نمادین و قداستی نیافته که همزمان منبع حیات و منشأ تفرقه باشد. این ماده حیات‌بخش که در رگ‌های هر انسانی جریان دارد، از دیرباز فراتر از کارکرد بیولوژیک خود، به نمادی از هویت، شرافت و تداوم نسل بدل شده است. از تمدن‌های کهن مصر و بین‌النهرین تا فلات ایران و شبه‌قاره هند، باور به انتقال فضیلت‌ها و خصایص روحی از طریق خون پدر، بنیان نظام‌های طبقاتی را شکل داده و مشروعیت الهی را برای حکمرانان رقم زده است. این انگاره که امروزه در محک آزمون‌های ژنتیک مردود شناخته شده، همچنان سایه سنگین خود را بر جوامع بشری، به ویژه در بسترهای فرهنگی سنت‌زده چون سیستان، گسترده نگه داشته است.

در سرزمینی که هوایش غلیظ‌تر از بی برنامگی برنامه‌ریزانش است، سندی جامع نگاشتند که جامعیتش در همان نامش خلاصه شد و بس. سند توسعه‌ای که نویسندگانش چنان مشغول رسم آینده‌ای رنگارنگ بودند که فراموش کردند مردم برای رسیدن به آن آینده، باید اول نفس بکشند. اما چه باک! ریزگرد که موجودی افسانه‌ای چونان سشپلی ست، عجیب الخلقه و با توانایی های ماورایی و انسان عاری از مواجهه ی با آن، شاید هم توهمی است در ذهن مردمی که از فرط تنگی نفس، خیالاتشان مختل شده. تالاب هامون؟ آن دیگر داستانی است از دفتر اساطیر، نه از دفتر برنامه‌وبودجه!

سند توسعه سیستان و بلوچستان که بدون مشارکت کارشناسان مستقل و نهادهای مدنی به هیأت دولت ارائه شده، بیش از آن‌که نقشه‌ راه توسعه باشد، بازنمایی روشنی از رویکرد ناکارآمدی است که دهه‌هاست این استان را در دام توسعه‌نیافتگی نگه داشته است.

بار دیگر کاروانی از مسئولان دولتی و نمایندگان مجلس، با حضور یک وزیر  و چند معاون و مشاور وزارتخانه‌ها، استاندار و مدیران کل، در قالب سفری پرهزینه وارد سیستان شدند. در سالن بزرگی با حضور نزدیک به دویست نفر، نشستی برگزار شد که بیش از آن‌که میدان تصمیم‌سازی باشد، به رزمایشی رومیزی و تکرار تشریفات فرسوده شباهت داشت. 

شعبه‌های بانک پارسیان در سیستان و بلوچستان بر خلاف ابلاغیه استانداری مبنی بر اعلام دورکاری در روزهای پنجشنبه برای مدیریت بهینه انرژی و رعایت اصل صرفه جویی، روز‌های پنجشنبه دایر است!