فعال شدن رایزن ها برای کرسی اداره کل ورزش و جوانان
فعال شدن رایزن ها برای کرسی اداره کل ورزش و جوانان
بار دیگر بحث تغییر یک مدیر داغ شد تا رایزنی ها برای بقای وی آغاز شود. طبق زمان تعیین شده از سوی استاندار برای تغییر یا ابقای مدیران، این بار نوبت به مدیریت ورزش و جوانان استان سیستان و بلوچستان رسید. تغییری که موافقان و مخالفان زیادی دارد. از آنجا که موضوع این یادداشت جانبداری از یک گروه خاص نیست صرفا به حواشی این تغییر می پردازم.

استاندار طبق وعده و زمان تعیین شده، عملکرد مدیرکل ورزش و جوانان استان را ارزیابی کرده و به درست یا نادرست تصمیم به پایان دادن دوره مدیریت مدیرکل ورزش و جوانان گرفته است و فردی از قوم و مذهبی دیگر را برای تصدی این کرسی برگزیده است.
در پی این انتخاب رایزن های همیشه فعال در عرصه انتصابات فعال شده اند. برخی نمایندگان مجلس در جنوب استان حامی ابقای مدیرکل فعلی هستند و انتخاب مجدد نماینده خاش و دبیر فراکسیون ورزش و نشستن بر کرسی هیات والیبال، آن هم در حالیکه طبق آیین نامه وزارت ورزش(عدم سکونت در مرکز استان ) شرایط لازم برای کاندیداتوری و ریاست بر هیات را ندارد بر این گمانه زنی ها مبنی بر حمایت از ابقای مدیر مذکور قوت بخشیده است. انتصاب یکی از اقوام نماینده در اداره مورد نظر، دلیلی دیگر بر اقناع منتقدان ورزشی بر این حمایت است.
در این میان یک نکته حائز اهمیت است، همان جریانی که این روزها بسیار سخن از انتصابات فراقومی و فرا مذهبی در کشور می زنند و طرفدارانی هم در دو سوی مرز پیدا کرده اند و حتی شرکت در جلسات را خیانت به خود می دانند با این ادعا که این کرسی به ما داده شده و اگر هم بنا بر تغییر است، فرد دیگری از قوم و مذهب ما به مدیریت گمارده شود باعث دوگانگی رفتار و گفتارشان شده است.
بی تردید این سخن که انتصابات میبایست فرا قومی و مذهبی باشد خواسته هر انسان با وجدان، با شرف و دلسوز ایران است، اما پایبند بودن به این ادعا تفکیک میان شعار و باور است. به وفور دیده ایم که در شهرداری و برخی اداراتی که با رایزنی های این جریان فکری و مذهبی به افرادی وابسته به آن‌ها سپرده شده بر اساس تعصبات مذهبی و قومی اداره می شود و به کلی با آنچه بر زبان می آید، منافات دارد. به واقع راه برون رفت از بحران مدیریت که زمینه ساز بسیاری از عقب ماندگی های فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی در استان شده عبور از سهم خواهی و سهم دهی در مدیریت ست. مادامی که کرسی ها بر اساس شایستگی ها واگذار شود نه وحدت صدمه می بیند و نه به اعتماد مردم خدشه ای وارد می شود. وقتی یک کرسی به هر دلیل بر اساس رابطه با یک نهاد قدرت یا فرد واگذار شود، دیگر نهادها هم حق خود می دانند تا برای سهم بیشتر تلاش کنند.