مسجد مکی از همان اولین دوره انتخابات شورای اسلامی شهر زاهدان با ارائه لیست در قالب اتحاد سبز و بعد ماجرای جنبش سبز با تغییر نام به عنوان اتحاد وحدت مردمی زاهدان پیروز انتخابات بوده و با توجه به در اختیار داشتن اکثریت اعضاء، شهردار را انتخاب کرده است. مسجد مکی در سه دوره اخیر با تاکید بر بلوچ بودن شهردار و به کرسی نشاندن چهره های نزدیک به مسجد، شهر زاهدان را به شهری سراسر از مشکل بدل کرده است. ماحصل این دوران یک شهرداری بدهکار، شهری بی نظم، مدیریت شهری ناکارآمد، انتصابات طایفه ای و مذهبی، کاهش سطح خدمات دهی به مردم، فراگیر شدن زباله ها در سطح شهر، استفاده از پیمانکاران ضعیف، حیف و میل بودجه، تنزل سطح مدیریت، جذب نیروهای ناکارآمد، فروپاشی ساختار اداری و صدها مورد دیگر دستاورد ورود مسجد مکی و سپردن امور شهر به شورای راهبردی مسجد مکی و به ویژه شخص حافظ اسماعیل بوده است.
این روزها جامعه شهری زاهدان به همان اندازه که از آشتی مولوی عبدالحمید با نظام خوشحال اند، چرا که بر این باورند امنیت به جنوب استان باز می گردد و زمینه ساز بازگشت امنیت به استان می شود و از سویی دیگر چندین برابر نگران حضور مستقیم مسجد مکی در انتخابات شورا و دادن لیست تحت حمایت مستقیم مسجد هستند. از آن‌جا که مسجد مکی جایگاه ویژه ای در میان اهل سنت زاهدان داراست، هنگام انتخابات منتظر نظر مسجد می مانند و این مدل رای دادن با روح دموکراسی منافات دارد. از مسجد مکی به عنوان محل تجمع طیف وسیعی از مردم توقع می رود به آموزش هواداران جهت تحقق دموکراسی و نهادهای مدنی روی آورد، نه این‌که برای گسترش نفوذ خود در شهر به صورت مستقیم وارد انتخابات و انتصابات مدیریت شهری شده و با قسم زن طلاق، آرای مردمی را به نفع لیست خویش مصادره نمایند.
لو رفتن ماجرای نشست شبانه سه عضو شورای شهر، شهردار و حافظ اسماعیل در خصوص تحمیل رییس سازمان عمران و بازآفرینی شهری آن هم در آستانه ورود ۹ هزار تن قیر، ضربه ای جبران ناپذیر به اعتبار این مکان مقدس بود. ماجرائی که به طرح سوال از شهردار ختم شد و باز هم به دلیل نفوذها بدون دستاورد به پایان رسید تا بار دیگر موجبات بدبینی مردم را افزایش دهد. زاهدان بدون مشارکت مردم به توسعه نمی‌رسد و با روند بدبینی که بر فضای شهر حاکم شده؛ مردم سرخورده تر از قبل شده اند. اکنون زمان آن رسیده تا مولوی عبدالحمید یک تصمیم تاریخی به نفع شهروندان زاهدانی بگیرد.
اگر قرار بود وابستگان مسجد مکی شهر زاهدان را به توسعه برسانند تا این اندازه باعث فروپاشی شهری نمی‌شدند. جناب مولوی در زمانی که اپوزیسیون نظام بودند، بارها توصیه کردند که از دین برای سیاست هزینه نشود و انصافا هم این سخن درستی است. حال زمانش فرارسیده تا خود بدین توصیه عمل نمایند و مانع مداخله شورای راهبردی مسجد مکی در انتخابات شوند. کم نیستند برادران اهل سنت ما که منتقد مداخله مسجد مکی در انتخابات اند و از این‌که ماحصل ورود این مکان مقدس به انتخابات شورای شهر، ویرانی شهر زاهدان بوده به شدت ناراحتند. بی تردید نیت مولوی عبدالمجید از ورود به انتخابات خیر بوده و همین که تمامیت خواهی ندارند و هر دوره به چند شیعه علاقمند به حضور در شورا لطف می‌کنند نشان از کلان نگری وی دارد، اما حضور شیعه و سنی در شورا فرقی ندارد و همه اعضا زیردست حافظ اسماعیل یا هر کس دیگری که نماینده مسجد مکی منصوب شود، محسوب می شوند و این اعضای شورا و شهردار نیستند که در خصوص مسائل کلان شهری و انتصابات تصمیم می گیرند بلکه مقام ارشد، نماینده مسجد مکی است.
این شهر برای توسعه نیاز به حضور نخبگان همه اقوام دارد و به جای مسجد مکی، نخبگان و سیاسیون بلوچ، جریان سبز و یا همان ائتلاف وحدت مردمی زاهدان را رهبری کنند، این وسط به وجهه مقدس مسجد مکی هم گزندی وارد نمی شود. در حال حاضر فعالان مدنی و رسانه ای از ترس این‌که مبادا نقد به مسجد مکی باعث دو قطبی شدن جامعه شود، از هر گونه اظهار نظری در باره ریشه های ناکارآمدی مدیریت شهری خودداری می کنند، اما زاهدان شهر همه ماست و توسعه آن آرزوی همه شهروندان زاهدانی با قومیت ها و مذاهب مختلف است.
برای گذر از این دوره دهشتناک چاره ای جز گفتگو و نقد نداریم و نباید هواداران مسجد مکی و جناب مولوی عبدالحمید از نسبت دادن بحران شهری به مسجد مکی ناراحت شوند. این واقعیت تلخ شهر ماست و همه طیف ها میبایست دست به دست هم دهیم تا از آن عبور کنیم.
سلطان علی عابدی
