به گزارش دیار عیار، محمد رکوعی روز شنبه در نشست خبری با اصحاب رسانه در پاسخ به سوال خبرنگار دیار عیار مبنی بر اینکه سد بخش آباد پیامدهای زیست محیطی جبران ناپذیری دارد، چرا دانشگاه زابل تا کنون پیامدهای زیستی و زیست محیطی احداث سد بخش آباد را مطالعه نکرده؟ اظهار داشت: پیامدهای زیست محیطی احداث سد بخش آباد به عنوان یک مطالعه منبع را به گروههای آموزشی مربوطه منتقل می کنم.
وی افزود: نمی دانم که آیا امکان مطالعه این مهم از اینجا به آن سبک و سیاقی که اثر بخشی اش از لحاظ زیست محیطی قبل از احداث، شدنی است، اما به عنوان یک مطالبه مهم به همکاران منتقل می کنم که حتما روی آن برنامهریزی کنند.
به گزارش دیار عیار، سد بخش آباد اواخر امسال یا حداکثر اوایل سال آینده تکمیل میشود، این سد با ظرفیت ۱/۳ میلیارد متر مکعب پیک سیلاب دوره ترسالی رودخانه فراه را به طور کامل مهار می کند، این مسئله بدین معناست که در سال نرمال آبی یا دوره خشکسالی یک قطره آب وارد تالاب هامون سابوری بخش ایران نخواهد شد.
آورد رودخانه هیرمند حدود ۲۰۰ هزار هکتار ار اراضی تالاب را مرطوب می کند و باعث تثبیت خاستگاههای کرد و غبار می شود که با احداث سد بخش آباد، فضای آخرالزمانی بر سیستان حاکمخواهد شد.
از سازمان حفاظت محیطزیست، دانشگاه زابل، پژوهشگاه زابل و وزارت نیرو انتظار می رفت که پیامدهای زیست محیطی سدسازیهای افغانستان به ویژه بند کمال خان و سد بخش آباد را مطالعه کنند تا به عنوان یک مرجع علمی در اختیار سازمان بین المللی و حقوق بشری قرار گیرد تا بتوان از ظرفیت قطعنامه ۱۳/۴۸ شورای حقوق بشر و قطعنامه ۲۶ جولای ۲۰۲۲ مجمع عمومی سازمان ملل برای فشار بر روی حاکمان افغانستان بهره برداری شود.