رسانه های افغانستان مدعی شدند که ارتش پاکستان حمله هوایی پنجشنبه شب به کابل پایتخت افغانستان را برعهده گرفته است.صفحه متعلق به ارتش پاکستان در پلتفرم X مدعی شده است؛ حمله امشب به کابل با هواپیمای جنگی اف_۱۶ صورت گرفته و ادعا کرده است که آسمان کابل در اختیار آنهاست!

مدیرمسئول روزنامه جمهوری اسلامی در مقاله ای نوشت: از اینها تأسف‌بارتر اینکه وزیر خارجه جمهوری اسلامی ایران در فرودگاه کابل با چند کارمند دون‌پایه وزارت خارجه افغانستان مواجه شد نه وزیر خارجه و در دیدار رئیس‌الوزرای حکومت خودخوانده طالبان از پرچم جمهوری اسلامی ایران خبری نبود و آقای عراقچی زیر پرچم گروه طالبان که شرعشان هم مثل حکومتشان خودخوانده است وعده‌های شرعی تکراری و بدون پشتوانه تحویل گرفت!

طالبان در سه سال گذشته، قدم به قدم جلو آمدند و بعد از تثبيت رعيت ساختن شيعيان و اهانت و هتک حرمت بزرگان، غارت دارايي معنوي شيعيان را در دستور کار قرار دادند.

سیل ویرانگر در شمال و غرب افغانستان، خانه‌ها،‌ باغ‌ها،‌ جاده‌ها و جان‌ها را گرفت. بازماندگان خبری از اعضای خانواده‌شان ندارند. شمار دقیق کشته‌شدگان مشخص نیست و آمارهای متفاوتی منتشر شده است. برای بعضی از کودکانی که با تن و سر گلی جان به در برده‌اند، نه مادری مانده و نه خویشاوند و نه خانه‌ای. در بسیاری از تصاویر، نجات‌یافتگان بی‌سرپناه دیده می‌شوند و ویرانه‌هایی که در گل مدفون شده است.

مقامات گروه طالبان در قبال مطالبه حقابه ایران از رودخانه هیرمند بارها اعلام کردند که در صورت بارش باران و وجود آب در حوضه آبریز هیرمند، حقابه ایران پرداخت خواهد شد.

بیش از دو سال از تسلط طالبان بر افغانستان خسته از جنگ‌های داخلی گذشته است و نه حال و روز مردم این سرزمین خوش است و نه همسایگان از ادامه حیات افراط‌گرایی در منطقه در امان مانده‌اند؛ امنیت کشورهای منطقه به آینده افغانستان و کنترل افراط‌گرایی گره‌ خورده و مطمئنا راه‌حل‌های دیپلماتیک و نقش‌آفرینی ایران به عنوان تسهیلگر و میانجی می‌تواند برای حل بحرانی که خشونت و حملات تروریستی در منطقه را دوام‌ می‌بخشد، کمک مهمی باشد. البته به گفته دکتر مرادیان راه عبور از «بن۲» می‌گذرد و تجربه موفق «بن۱» نشان داده در مورد افغانستان حضور تهران، واشنگتن و کابل «شامل همه جریان‌ها حتی طالبان» تنها نسخه نتیجه‌بخش است. به گفته مرادیان ادامه حضور طالبان مانند آنچه در دو سال گذشته رخ داده جز گسترش افراط‌گرایی در منطقه و تلاش افراطیون برای تکرار تجربه فاتحانه طالبان نتیجه‌ای در بر ندارد. مشروح‌ گفت‌وگوی «شرق» با دکتر داوود مرادیان، رئیس انستیتو مطالعات استراتژیک افغانستان در آسیب‌شناسی این روزهای منطقه و راهکارهای موجود برای برخورد با طالبان و رسیدن به افغانستانی متعلق به همه افغان‌ها را در ادامه می‌خوانیم.

تداوم و گسترش دامنه حملات تحریک طالبان پاکستان به نظامیان پاکستانی در مناطق قبایلی و خیبرپختونخوا و پخش گزارش‌هایی در مورد عملیات‌های هماهنگ این گروه با جدایی طلبان بلوچ، حکایت از آن دارد که راهکارهای استفاده شده برای مهار TTP تاکنون نتوانسته تاثیر لازم و کافی از خود برجای گذارد. این موضوع به خوبی می‌تواند دلیل چرخش پاکستان به سوی راهکارها و راهبردهای جدیدی را توضیح دهد. البته پاکستان می‌تواند به راهکارهای جانبی دیگری همچون اعمال فشار بر طالبان از طریق آمریکا و یا تقویت ملی‌گرایان پشتون در برابر طالبان هم نظر داشته باشد. اما هیچ کدام از آنها نمی‌تواند به اندازه تعامل با طالبان برای اسلام‌آباد اثر بخش باشد. طالبان هم اگر چه در مواضع رسمی نظراتی مشابه با TTP مطرح کرده، اما نشان داده که تمایلی به افزایش تنش‌ها با پاکستان نداشته و صرفا در میانه دو سنگ آسیاب گرفتار آمده است.

یک نشریه ژاپنی در گزارش خود نوشت که طالبان برنامه‌‌ای را برای ارتقای زیرساخت‌های آبی خود دارد اما کشورهای همسایه افغانستان از وضعیت کنترل آب توسط این گروه راضی نیستند.

عضو هیات رییسه کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس اعتقاد دارد کشورهایی مانند افغانستان و حتی عراق که مرز مشترک طولانی با ایران دارند، بهترین گزینه ها برای تعاملات تجاری تلقی می شوند.

نماینده ویژه رییس جمهور در امور افغانستان گفت: الان آب پشت سد «کمال‌خان» نیست، بلکه پشت «سد کجکی» است که با مرزهای ما حدود 500 کیلومتر فاصله دارد، با این حال در حال مذاکره با کابل هستیم تا معاهده را اجرا کنیم.