حملات امروز اسرائیل به ایران به شهرهای مختلف ایران آسیب زد و موجب شهادت تنی چند از هموطنان و زخمی شدن آنها شد. در حال حاضر با فعال شدن تمامی نهادهای مقابله با بحران و همچنین دستگاه‌های امدادی کشور، مهم‌ترین توصیه‌ها به مردم، حفظ آرامش و تجمع نکردن پیرامون نقاط انفجار است.

آغاز جنگ با ایران بازی با دم شیر است. عملیات بزدلانه شبانه در حین طی شدن فرآیند دیپلماسی در مساله هسته ای ایران  نشانه ی هراس این رژیم از قدرت اقناع  و دفاع ایران برای جهان است که ما ایرانیان گرچه در دویست سال گذشته هرگز آغازگر هیچ جنگی نبودیم اما در دفاع از میهن خویش ذره ای تردید نکرده ایم و نمی‌کنیم.  

رشد فزاینده چین در سالهای پسین، اژدهای زرد را به اصلی ترین تهدید کننده هژمونی آمریکا در سالهای آینده بدل کرده است و طبیعیست که امریکا، تمام امکانات و تلاش خود را در مسیر مهار چین به کار گیرد.

به احتمال زیاد مقام‌‏های اماراتی به قصد انجام مذاکرات جدی دربارۀ پروندۀ هسته‌‏ای و سایر مسائل مورد اختلاف جمهوری اسلامی و دولت آمریکا وارد ایران شده‌‏اند و روابط اقتصادی کشورشان با تهران و نزدیکی‌‏شان با سه قدرت جهانی را پشتوانه‌‏ای در این مورد به حساب می‌‏آورند.

مسئله آب و حقابه ایران از رودخانه هیرمند در تاریخ معاصر و پس از معاهده پاریس موضوعیت پیدا کرد. حکمیت گلد اسمیت، حکمیت مک ماهون، قرارداد باقر کاظمی در دوره پهلوی اول و معاهده دلتا در دوره پهلوی دوم برای حل این مسئله منعقد شد، اما پس از هر توافق با کارشکنی و بدعهدی طرف افغان مواجه بودیم که با زیاده خواهی اقدام به احداث نهرها و سدسازی‌ های مختلف آن هم بر خلاف توافق های بین المللی کرده که حقوق مردم پایین دست را تضییع کرده است.

زیاده‌خواهی‌های کشورهای بالادست در حوضه‌های آبریز مشترک باعث شده است امنیت آبی، غذایی و زیستی کشورهای پایین‌دست به مخاطره افتد و این مسئله یکی از مناقشات جدی میان دولت‌هاست. تغییرات آب‌وهوایی و نیاز کشورها برای افزایش سطح زیرکشت باعث شده است به‌سمت احداث سد بروند، اما در دو دهه اخیر سیاست مهار آب‌های سطحی به‌سمت ایجاد هژمونی آب و فراتر از آن آغاز جنگ آب منطقه‌ای رفته است. اسرائیل، ترکیه و افغانستان بارزترین مصداق عاملان جنگ آب منطقه‌ای هستند.

يک روزنامه‌نگار ترک، چند روز قبل در تحليل آنچه در سوريه اتفاق افتاده، خطاب به هموطنان خود نوشت: اسرائيل هم‌مرز ما شده است. اين جمله، دقيقاً واکنش حساب‌ شده‌ايست به بدمستي‌هائي که رجب طيب اردوغان رئيس ‌جمهور ترکيه اين روزها به خاطر ساقط کردن همتاي سوري خود بشار اسد که حاضر نشد با او وارد معامله شود و او توانست به کمک آمريکا و اسرائيل و استفاده ابزاري از گروه تروريستي تکفيري «تحريرالشام» سوريه را تحت سلطه خود درآورد، مي‌کند.

اگر تحریرالشام را یک گروه ایدیولوژیک بدانیم، تغییراتی که این روزها در شخص و شخصیت احمد الشرع مشاهده می‌کنیم و طبیعتاً نمایانگر رویکردهای سیاسی گروه تحت رهبری او هست، بهت آور می نماید، اما اگر تحریرالشام را یک سازمان استخباراتی بدانیم، آنگاه این تفاوت رفتاری، چندان عجیب پنداشته نخواهد شد.

با قطع نظر از اينکه ابومحمد الجولاني، مهره آمريکا باشد يا روسيه، ترديدي نيست که براي اسرائيل کار مي‌کند. در اين هم ترديدي نيست که آمريکا با بکارگيري گروه تروريستي تکفيري «تحريرالشام» درصدد براندازي يک ديکتاتور نبود بلکه مي‌خواست سوريه را در اختيار اسرائيل قرار دهد و حلقه‌اي بر حلقه‌هاي پيمان ابراهيم اضافه کند.

از اولین ساعات بعد از سقوط بشار اسد، عده‌ای از تحلیل‌گران خارجی درصدد برآمدند به این سؤال پاسخ بدهند که آینده سوریه چه خواهد شد؟ این، سؤال خوبی است ولی مهم‌تر از آینده سوریه، آینده منطقه بعد از حوادث سریع و کم‌سابقه یکسال اخیر است.