سیستان و بلوچستان دارای ویژگی های منحصر به فردی به لحاظ وسعت، بافت جمعیتی، منابع غنی و موقعیت ژئوپلیتیک است.
این خطه به لحاظ دارا بودن معادن و همچنین شرایط خاص همجواری مرزی و ساحلی با کشورهای در حال توسعه از موقعیت ژئوپلیتیک مناسبی برخوردار شده که ظرفیت مناسبی برای مبارزه با تحریم های ظالمانه و ارز آوری را دارد که این مهم مستلزم ایجاد زیرساخت های مختلف از جمله توسعه شیوه های مختلف حمل و نقل به ویژه راه آهن، گردشگری، معادن، پتروشیمی و … است. تحقق طرح تقسیم سیستان و بلوچستان به چهار استان و به همین منوال به وجود آمدن استانداری ها و دستگاه های اجرایی برای استان های تازه ایجاد شده باعث اختصاص و جذب بودجه بیشتر برای توسعه زیر ساخت ها، تمرکز زدایی و در نهایت موجب افزایش عمق استراتژیک به لحاظ نظامی، فرهنگی و اقتصادی خواهد شد.
مادامی که توزیع عادلانه اعتبارات عمرانی صورت گیرد ضمن حفظ سرمایه انسانی، زیربنای رونق اقتصادی و فرهنگی ایجاد می شود و این امر باعث روی آوردن صاحبان سرمایه و صنایع به استان های تازه ایجاد شده می گردد.
وسعت زیاد سیستان و بلوچستان و پراکندگی جمعیت ایجاد زیرساختها را دشوار کرده و این امر موجب طولانی شدن فرایند پروژه های عمرانی شده است که با لحاظ کردن تورم سالانه و وضعیت نقدینگی کشور برخی پروژهها تا تمام و در برخی موارد زیربنای ایجاد شده قبل از تکمیل از بین می رود و موجب از بین رفتن سرمایه ملی می شود.
به لحاظ توسعه شهری و حفظ بافت سنتی شهرها که خود ظرفیت مناسبی برای جذب گردشگر به شمار می رود را می توان در مراکز استان های خراسان شمالی و جنوبی بعد از تقسیم خراسان جست و جو کرد.
استاندار به عنوان نماینده عالی دولت در استان می تواند در زمینه دیپلماسی نقش بسزایی ایفا کند و از آنجایی که از شمال تا جنوب سیستان و بلوچستان با مشکلات فراملی از قبیل خشکسالی، تالاب هامون و سایر مسائل امنیتی و اقتصادی مواجه است تقسیم استان می تواند چاره حل مشکلات این منطقه شود.
- نویسنده : فرشید عابدی








