کسانی که هر روز ما را به خاطر مولوی تهدید به قتل می کنند چه رابطه ای با مسجد مکی دارند؟

این روزها با پرداختن به اظهارات متناقض مولوی عبدالحمید قبل و بعد از جمعه تلخ زاهدان در دو روز متوالی تهدید به قتل می شویم. تناقض های وی باعث شده برای دیار عیار شبهات و ابهاماتی پیش آید که در قالب یادداشت آن را منتشر می کنیم. مولوی عبدالحمید که خود روزگاری نه چندان دور از حامیان ولایت بود و در بحث حجاب زنان نظراتی چون راه اندازی گشت ارشاد توسط زنان مومنه داشت اکنون از آزادی زنان و نگران دیده شدن یک تار موی آن‌ها از سوی حکومت شده است. خب این یک امر طبیعی هست که رسانه ها دچار شوک شده و در این باره تحلیل بنویسند تا بدانند واقعا نگرش مولوی که روزی معتقد حجاب اجباری زن بود و آن را جزو احکام اسلامی می دانست به این مقوله عوض شده یا احیانا مشاوران وی به او چنین سخنانی را تحمیل می کنند یا خود به این نتیجه رسیده که دیگر نباید حجاب جزو احکام اسلامی باشد. ما در گذشته دو مطالبه قوم بلوچ و مولوی عبدالحمید نسبت به ماجرای چابهار و کشته شدن تعدادی از نمازگزاران در هنگام حمله به کلانتری را به حق دانسته و برخورد با عامل چابهار و عزل دو مامور در این رابطه نشان می دهد که شورای تامین استان هم به این امر واقف شده است، پس در این باره اختلاف نظری وجود ندارد، اما مولوی عبدالحمید در ادامه خواسته های خود را فراتر از این دو مطالبه برده و با تشویق مردم به اعتراض و مطرح کردن همه پرسی در خصوصیت ماهیت نظام خواسته ای فراتر از قوانین کشور را طرح نموده و این حق ماست که بدانیم آیا این امر در چهارچوب قوانینی ست که ما از آن بی اطلاع هستیم یا قصد دارد با مبارزه به آن برسد.

در قانون اساسی دو مورد جمهوریت و اسلامیت ثابت است و به هیچ عنوان نمی توان در بازنگری های قانون اساسی این دو را تغییر داد. اگر هم قرار باشد رفراندومی برگزار شود قانون اجازه می دهد که به جز این دو مورد در سایر قوانین تغییرات ایجاد شود.
اشاره به سایر موارد آمده در دیار عیار تکرار مکررات است و حتما خوانندگان ما در جریان شرح ماوقع هستند. حال سوال اینست حامیان مسجد مکی که در ذیل پست ها ما را به دلیل نقد که آن را توهین می پندارند و تهدید به قتل می کنند، مورد تایید مسجد مکی هستند یا خودسرانه اقدام به کشتن می کنند؟ اگر مسجد مکی و مولوی عبدالحمید موضع خود را در قبال این افراد خشونت طلب روشن کند به نفع اعتبار مسجد مکی است. اگر این افراد خشونت طلب روزی توانستند اعضای تحریریه دیار عیار را به قتل برسانند مسوولیت آن با چه کسی است؟ آیا مسجد مکی مسوولیت اقدام آن‌ها را می پذیرد؟
در هر صورت انتظار می رود حامیان مسجد مکی با تهدید به قتل و گلوله فضای رسانه ای استان را ملتهب نکنند. وقتی مولوی عبدالحمید خواهان آزادی بیان است فعالیت دیار عیار هم باید آزادی بیان تلقی شود. این عادلانه نیست که حامیان مولوی عبدالحمید بر خلاف مطالبه وی با تهدید به قتل اهالی قلم آزادی بیان آن‌ها را سلب نمایند. حتما در میان حامیان مسجد مکی افرادی اهل مطالعه و دست به قلم هستند. آن‌ها هر گونه جوابیه ای در این باره و یا سایر یادداشت های دیار عیار دارند برای ما ارسال کرده و ما با کمال میل آنان را منتشر می کنیم. به شرطی که هویت نگارنده مشخص باشد و مسوولیت نوشته خود را بپذیرد.
اینکه ما به عنوان سیستانی، دشمن برخی حامیان مسجد مکی تلقی می شویم جای تأسف دارد، اینکه یکنفر سیستانی خطایی کرده و حامیان مسجد مکی آن را به حساب قوم سیستانی می گذارد با هیچ منطقی عقلی سازگار نیست. امیدواریم تلویزیون های خارج از کشور نگرانی های ما از تهدید به قتل را هم در رسانه های خود انعکاس دهند تا بدانند ما با وحشت حامیان تندروی مسجد مکی قلم می زنیم و اگر در گذشته صرفا تهدید به قتل، فحاشی و ضرب و شتم شده ایم اکنون با فعالیت رسانه ای جان خود را کف دست گذاشته ایم.
لازم به ذکر است که دیار عیار مواضع این تعداد محدود تندرو را به حساب قوم بلوچ نمی گذارد چون علاوه بر خویشاوندی با آن‌ها به عنوان یک قوم کهن و دارای فرهنگ به آن‌ها احترام می گذاریم ولی توقع داریم مولوی عبدالحمید در نماز جمعه آتی خود تکلیف خود را با این حامیان خشونت طلب روشن کند و فتوای حرام بودن قتل اهالی رسانه را صادر نماید.
نویسنده: سلطانعلی عابدی

مطالب مرتبط:

چند نکته در مورد آشوب های اخیر زاهدان پخش تصاویر ساخت کوکتل مولوتوف در وضو خانه مصلی اهل سنت، سرفصل جدیدی در تحلیل آشوب های اخیر زاهدان است مسجد مکی یک مکان سیاسی یا مذهبی؟ در ماجرای جمعه زاهدان، افرادی با لباس شخصی به سمت مردم تیراندازی کردند/ در ماجرای چابهار دستگاه قضا و سایر نهادها وظیفه اقناع سازی مردم را داشتند