به گزارش پایگاه خبری تحلیلی دیار عیار، فداحسین مالکی در زمینه فعالیت طالبان در افغانستان اظهار داشت: از زمانی که طالبان سرکار آمده اند حقابه هیرمند پرداخت نشده است و قطعا جمهوری اسلامی ایران از این موضوع و حق مردم سیستان کوتاه نمیآید، آنها در این موضوع اختلافاتی بین خودشان دارند برخی از آنها موافق پرداخت هستند برخی که گرایش به سرویسهای امنیتی کشورهای خارجی دارند مخالف هستند.
وی افزود: طالبان به دلیل مشکلاتی که در افغانستان دارند، نتوانسته اند هماهنگی و همدلی بین گروه ها، احزاب و اقوام مختلف به وجود بیاورند و ساختار منسجمی ایجاد کنند.
وی بیان کرد: طالبان نتوانستهاند با کشورهای همسایه براساس معاهداتی که دارند عمل کنند، جمهوری اسلامی ایران به این نتیجه رسیده است که علی رغم اینکه در بحث دیپلماسی با طالبان شتاب را بیشتر کند، اما راهکارهای دیگر را هم داشته باشد.
نماینده زاهدان عنوان کرد: طالبان تا به حال تعرضات زیادی در مرزهای شرقی ما انجام داده است که خوشبختانه با پاسخ جدی مرزبانی و ارتش ما مواجه شده اند.
وی تصریح کرد: طالبان در مورد حقابه هیرمند بازی در میآورند یک روز میگویند آب نیست یک روز میگویند این حقابه داده میشود، اما خبری از پرداخت نیست، به گونهای رفتار کرده اند که ما احساس میکنیم اعتماد لازم میان ما و طالبان کمرنگ شده و اگر این رفتار آنها ادامه داشته باشد این اعتماد سلب میشود.
مالکی تاکید کرد: ما مجبوریم راهکاری دیگر را در مورد طالبان به کار ببریم که آنها مجبور باشند به قوانین بین المللی و مرزها احترام بگذارند و به تعهداتی که دولتهای افغانستان که مهمترین آن حقابه هیرمند بوده است متعهد باشند و آنها را اجرایی کنند.
عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس خاطرنشان کرد: به مقامات افغانستان و رابطین شان که با رهبران طالبان ارتباط دارند گفته ایم که ایران نمیتواند تحمل کند که مردمش در سیستان زجر بکشند و نتوانند کاری برایشان انجام دهند، قطعا ما از ابزارهایمان برای اخذ این حقوق استفاده میکنیم.
وی اضافه کرد: دریاچه هامون بین دو کشور مشترک است و غالب آن در کشور افغانستان است، اگر دریاچه آب داشته باشد به نفع دو کشور است.
نماینده مردم زاهدان در مجلس شورای اسلامی در مورد اینکه آیا حکومت طالبان در افغانستان در آینده حکومت با ثباتی خواهد داشت، گفت: در یکسال گذشته طالبان نشان داده اند که نتوانستند ثبات ایجاد کنند.
وی افزود: فرهنگ افغانستان به گونهای است تا اجماع همه اقوام در حاکمیت نباشد یک قوم نمیتواند به طور کامل بر افغانستان تسلط داشته باشد، اگر اجماع داخلی در افغانستان ایجاد نشود جنگهای داخلی به وجود میآید و محملی برای گروههای تکفیری میشود.








