نشست خبری جناب آقای عبدالسلام بلوچزاده، مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان، که میبایست مجالی برای تبادل نظر و روشنگری باشد، به صحنهای بدل شد که در آن، محدودیت پرسش گری در باب عملکرد ضعیف فرهنگ و ارشاد اسلامی استان به آینده موکول شد و صدای نقد و پرسش خاموش گشت. من به نمایندگی از جامعه هنری و در مقام سردبیر، با انبوهی از پرسشهای ساختارمند درباره روند قهقرایی برخی عرصههای فرهنگی تحت مدیریت وی، در آن مجلس حاضر شدم، اما دریغ از گوشی برای شنیدن. هنگامی که فضای جلسه از هرگونه پرسش انتقادی تهی شد، چارهای جز ترک آن مجلس به نشانه اعتراض ندیدم.
آیا شایسته است متولی فرهنگ و رسانه، که رسالتش اشاعه ادب و گفتوگو است، خود مجال نقد را ببندد؟ چگونه میتوان پذیرفت که نشستهای خبری، تنها به اعلام برنامههایی نظیر تجلیل از هنرمندان (که خود اقداماتی شایسته اما قابل اعلام از طریق روابط عمومی به رسانه ها هست) محدود شود و از پرداختن به ناکارآمدیهای جاری طفره رود؟ این رویکرد پیامی ویرانگر به تمام بدنه حکمرانی میفرستد که به جای رویارویی شجاعانه با افکار عمومی، در پناه نشستهای تکسویه و تصنعی پنهان شوند. این عرف است که ادارات دولتی به بهانه یک موضوع مشخص، نشست خبری برگزار کنند اما مانع بیان انتقادات نمی شوند و این بدعت تازگی دارد.
پایگاه خبری تحلیلی دیار عیار، ماههاست که خواهان گفتوگویی شفاف با مدیریت محترم این اداره کل بوده و همواره با طفره و امتناع مواجه شده است. اکنون و در این نوشتار، بار دیگر و با قوت تمام، این درخواست را تکرار میکنم: وعدهای که در آن نشست برای تعیین زمانی جهت پاسخ به انتقادات داده شد، باید عملی گردد. ما خواهان یک گفتوگوی اختصاصی، رودررو و بیپرده هستیم تا افکار عمومی استان و همه دلسوزان عرصه فرهنگ، از مواضع و برنامههای واقعی مدیر متولی امر و بی نتیجه بودن اقدامات گذشته آگاه شوند.
شفافیت زیور سخن نیست، سنگ بنای مدیریت شایسته است. پاسخگویی نه یک تکلیف تحمیلی، که نشانه بلوغ مدیریت و احترام به مردم است. امید داریم این ندای خردمندانه، در دلهای مسئولین تأثیر کند و شاهد روزی باشیم که فرهنگ و ارشاد اسلامی، نه به عنوان دژی بسته، که به مثابه باغی باز برای شکفتن هرگونه اندیشه نقاد و سازنده درآید.
