متاسفانه آسفالت خیابان امام خمینی از پروسه آسفالت بلوار دانشگاه هم طولانی تر شد و برای شهروندان زاهدانی مشکلات بیشتری به وجود آورد. در این میان عدم پاسخگویی مدیران شهری به افکار عمومی، بیش از گذشته خودنمایی می کند و نقدها به اجبار یکطرفه ست و مدیران شهری علاقه ای به گفت و گوی دو طرفه و واکاوی مشکلات ندارند.
وقتی یک نفر قصد ساخت یک خانه دارد، اول به توان مالی اش در تامین نیروی کار، مصالح و حمل و نقل نگاه کرده و سپس برای پایان کار زمان تعیین می کند. چگونه شهرداری زاهدان طبق مصوبه شورا، با درآمدی بیش از دو هزار میلیارد تومان، توان مدیریت و پیش بینی آسفالت بخشی از یک خیابان را ندارد؟
وقتی شهرداری سال ۱۴۰۲ را سال نهضت آسفالت می نامد بالطبع میبایست مجموعه مدیریتی اش، تمام الزامات آن‌را فراهم نماید. چرا شهرداری توان اصلاح ساختار اداری و فراهم نمودن امکانات توسعه شهری را ندارد؟
دست به دست شدن کرسی های مهم اداره شهر میان افرادی که در گذشته امتحان خود را پس داده اند بزرگترین دلیل ناکارآمدی این مجموعه ست. راضی نگه داشتن مراکز قدرت شاید موقعیت شهردار زاهدان بر کرسی شهرداری را تضمین کند، اما مشکلات شهری زاهدان را حل نمی کند. شهرداری زاهدان برای برون رفت از بحران مدیریتی، نیاز به دمیدن روحی تازه دارد. شناسایی کارکنان توانمند و جلوگیری از عدم مداخله اعضای شورای شهر در انتصابات و عدم سهم دهی به طوایف و مراکز قدرت ضرورتی انکارناپذیر است.
کرسی نشینی نیروهایی که در دوران شهردار سابق زاهدان جذب شهرداری زاهدان شدند و سطوح میانی و مهم معاونت ها، سازمان ها و مناطق را از آن خود کردند صدمه ای بزرگ به مدیریت شهری زده است. این افراد به دلیل نفوذ خانوادگی به مراکز و افراد قدرتمند، قدرتی فراتر از روسای خود دارند.
در هر روی بحران مدیریت شهری و ناتوانی شهرداری در کسب درآمد پایدار و دل بستن به عوارض ساخت و ساز و جریمه برای متخلفین ساخت و ساز، در پرداخت حقوق کارکنان خود با مشکل مواجه است، حال تامین بودجه های عمرانی و خدماتی که جای خود دارد.
از آن‌جا که شهرداری توان کوتاه کردن زمان آسفالت را ندارد بهتر است معابر اصلی شهر به همان شکل باقی بمانند تا زمانی که تیمی کارآمد روی کار آید. مدیریت شهری، نهضت آسفالت خود تمرکز را در مناطق کم رفت و امد و ترمیم آسفالت های آسیب دیده ادامه دهد تا این‌گونه زندگی مردم مردم مختل نشده و خودروهایشان آسیب نبیند.
