یکی از اهداف مهم سیاست های آبی افغانستان، بهره گیری از آب به عنوان ابزار سیاسی به شمار می‌رود. اظهارات مقامات قوای کشور نشان از عدم شناخت استراتژی افغانستان در خصوص آب در قبال ایران دارد. برای حل مسئله مناقشه آبی میان ایران و افغانستان، ابتدا باید نسبت به استراتژی طرف مقابل شناخت کامل پیدا کرد، سپس اقداماتی در راستای ضد استراتژی به کار بست.
وجود آب در سدهای افغانستان توسط مراجع مختلف علمی و تصاویر ماهواره‌ای بارها تایید شده است، اما به تعویق انداختن واگذاری حقابه برای تشدید تنش آبی سیستان برای گرفتن امتیاز در سایه انفعال دستگاه های متولی، یکی از راهبردهایی طالبان تعریف شده است.
رویکرد های هیدروپلیتیکی در هم تنیده افغانستان نیز به کمک سیاست عدم تامین حقابه ایران از رودخانه هیرمند آمده و به راحتی مسوولانی که سواد مسائل هیدرولیکی را ندارند، منفعل هستند و یا منافعی در اجرای پروژه‌های آبی دارند را مسکوت نگه می دارد.
سدسازی های افغانستان، حفر کانال های انحرافی و سیاست های آبی این کشور، امنیت آبی شرق ایران را به مخاطره انداخته است، از آنجایی که تامین منافع ملی و امنیت ملی از اهداف شورای عالی امنیت ملی به شمار می رود، بنابراین چرا تا کنون شاهد واکنشی از جانب این شورا در خصوص سیاست های آبی افغانستان نبودیم و نیستیم؟
فرشید عابدی
مطالب مرتبط:
دولت مردمی و مجلس انقلابی توان حل مسئله حق آبه هیرمند را ندارند؟!
عدم بازپس‌گیری سفارت افغانستان از طالبان، تضییع منافع ملی را تشدید می کند | رویکردهای هیدروپلیتیک افغانستان، برای فریب دستگاه دیپلماسی ایران کارساز بوده است
امیرعبداللهیان از بدیهیات معاهده ۱۳۵۱ هیرمند، آگاهی ندارد!
مسئله هیرمند برای مقامات کشور، به درستی تعریف نشده است
