دیار عیار، کمتر شهروند زاهدانی را سراغ داریم که با بساط دستفروشان و تصرف پیاده رو ها توسط صاحبان مشاغل و مغازه داران غریبه باشد و یا به چشمش نا آشنا!
دستفروشانی که بساط خود را در پیاده روها و حتی خیابان پهن میکنند، فروشگاه ها و مغازه هایی که فروشنده بخش زیادی از اجناس و لوازم را جهت تبلیغِ کارش و ترغیب عابرین به خرید در پیاده روها آویز و یا پهن میکنند.
و این امر توهین به شعور شهروندان محسوب میشود و یا اینکه صاحبان آن کسب و کار مردم را نابینا فرض میکنند! در صورتی که با چینش مناسب اجناس در فضای داخلی فروشگاه و نصب تابلویی مناسب جهت معرفی خدمات و لوازم ارائه شده میتوانند مشتری خود را جذب کنند(کاری که شایستهی شهر و شهروندان است و از ابتدایی ترین اصول کسب و کار در قرن حاضر)
اگر بخواهیم موردی و باذکر مثال به این مساله بپردازیم میتوان به بازار رسولی در روزهای تعطیل اشاره کرد که دستفروشان و فروشندگان اجناس دست دوم و تاناکورا علاوه بر پیاده روها، خیابان را نیز کاملا در اختیار گرفته و رفت و آمد خودروها و عابرین پیاده را سخت میکنند.
نمونه دیگری از سد معبر توسط فروشندگانی انجام میشود که موانعی(مثل صندلی یا لوازمی شبیه این) را جلوی مغازه و محل کسب و کارشان میگذارند تا از پارک خودروها جلوگیری کنند و آگاهانه و ناآگاهانه موجب سردرگمی، آزار و اذیت رانندگان خودروها و ایجاد ترافیک میشوند، این دسته از همشهریان احتمالا تصور میکنند راهنمایی و رانندگی قدرت تشخیص محل های پارک ممنوع را ندارد و خودشان مجوز صادر میکنند!
نمونهی آشنای دیگر برای زاهدانی های عزیز ایستگاه ها و وانت های میوه فروش در جای جای شهر و گوشه و کنار خیابان ها خصوصا در بولوار کشاورز میباشد که باعث ایجاد ترافیک سنگین میشوند.
از این موارد عجیب و جهان سومی درشهر زاهدان کم نیست
از فروش میوه و خشکبار گرفته تا لوازم آرایشی بهداشتی، پوشاک، کفش، اسباب بازی و…..
این ها بخشی از تخلفاتی بود که توسط صاحبان مشاغل و کسب و کارها انجام میگیرد
اما جای تاسف دارد که سد معبر به گونهای دیگر و با بکار گیری خلاقیت هایی مثال زدنی از سوی شهروندان نیز انجام میشود!!!
برخی از شهروندانِ خوش ذوقِ زاهدانی با سرلوحه قرار دادنِ جمله “شهرما خانهی ما” از زاویه دیگری شهر را خانه خود میدانند و هرقسمت از کوچه و خیابان را که مورد پسندشان است را نرده کشی میکنند و گل میکارند و نیمکت گذاشته و اتفاقا بعنوان ملک شخصی قفل هم میزنند…
و یا بخشی از پیاده رو را که دارای سایه یا درخت میباشد به هر وسیله تفکیک کرده و بعنوان پارکینگ خودروی شخصی استفاده میکنند. عابران پیاده هم یا باید از خیابان رد شوند و یا اینکه بال گشوده و از روی سیم خاردار و فنس و نرده و ماشین پرواز کنند.
لازم است مدیران حوزهی مدیریت شهری بدنبال راه حل اساسی و بنیادی برای معضل سد معبر و تبعات آن باشند.
شاید لازم است اصلاح برخی قوانین و یا حتی تدوین بخشنامه های جدید با همفکری و همکاری نیروهای نظامی، انتظامی و راهنمایی و رانندگی در دستور کار قرار گیرد.
احکام و قوانین با قدرت بازدارندگی بیشتر و استفاده از سازوکار های تنبیهی جهت متخلفین و تشویق رعایت کنندگانِ این قبیل قوانین.
قدم بعدی معرفی و شناساندن قوانین شهروندی به شهروندان و صاحبان مشاغل و آموزش شهروندان میباشد، که در این زمینه نیاز به تدوین برنامه آموزشی جامع توسط نهادهای ذیربط میباشد تا ضمن آشنایی مردم با حقوقِ شان، تخلفات نیز به آن ها شناسانده شود.
بعنوان مثال در مبحث سدمعبر بخشی از افراد ناآگاهانه دست به تخلف میزنند و برخی هم که به انجام تخلف آگاه هستند، راهکاری برای رفع آن ندارند
لذا شایسته است مدیریت شهری تصمیم جدی برای اموزش رفع سدمعبر اتخاذ نماید و با مدد گرفتن از سایر ارگان ها هرچه سریعتر سعی در رفع این معضل بنیادی شهر زاهدان داشته باشد.
عکس انتشار یافته مربوط به خیابان ولایت ۵ زاهدان است
مشاهده می کنید که راهی برای عبور دانش آموزان از پیاده رو وجود ندارد.
امیدوارم روزی فرا رسد که همشهریان به این آگاهی برسند که ضایع کردن حقوق سایر شهروندان ازنظر قانون و شرع، کاری ناشایست است.
نویسنده: مریم سرگزی
سارا شهرکی
تاریخ : ۱۵ - مهر - ۱۴۰۰ضرورت رفع سد معبر بر کسی پوشیده نیست اما بدون برنامه و ساز و کار مناسب این امر محقق نخواهد شد.