براساس معاهده سال ۱۳۵۱ که به امضای دولت ایران و افغانستان رسید، دولت افغانستان موظف به رها سازی ۸۲۰ میلیون مترمکعب آب از ذخیره سد کجکی در ولایت هلمند به عنوان حق آبه ایران شده است.
سال گذشته اشرف غنی رییس جمهور وقت افغانستان بند کمال خان، ساخته شده درمسیر رودخانه هیرمند را افتتاح کرد، ساخت این سد برروی رودخانه هیرمند در ولایت نیمروز افغانستان موجب جلوگیری از انتقال آب به ایران شده است و باعث خشکسالی تالاب بین المللی هامون و حتی محدودیت شدید در تامین آب شرب منطقه سیستان گردیده است.
اما در شرایط بحرانی خشکسالی و عدم رهاسازی آب موجود توسط کشور همسایه اعتراض به حق قانونی و بین المللی مردم سیستان و بلوچستان در حالی است که در هفته های اخیر معاون سفیر جمهوری اسلامی ایران در کابل، از باز شدن دریچه های بند کمال خان و جاری شدن آب به سمت مرز ایران خبر داده بود ولی متاسفانه تحقق نیافت.
اعتراض حق مردم سیستان است و لازم است این حق نه تنها برای مردم سیستان بلکه برای کل کشور به رسمیت شناخته شود. حق اعتراض در اصول مختلف قانون اساسی از جمله اصل ۲۷ به رسمیت شناخته شده است، در این اصل برگزاری گردهمایی ها و تجمعات بدون حمل سلاح مجاز شمرده شده است.
لازم است مسئولان کشوری و استانی با هر سلیقه سیاسی علاوه بر قبول کردن حق اعتراض مردم مسئولیت تصمیمات خود را بپذیرند و هر چه سریع تر به منظور اجابت خواسته ی مردم عزیز سیستان وارد عمل شوند نه اینکه آن ها را بازداشت کنند! چرا که آنچه اخیرا در سیستان اتفاق افتاد نتیجه سالها کم توجهی مسئولان استانی، کشوری و نماینده های مجلس به حل مسئله حق آبه سیستان است که نه تنها تامین آب آشامیدنی که از اساسی ترین نیازهای انسان هست بلکه باعث عمران و آبادانی و نیز کاهش آمار بیکاری در منطقه می شود. بدون شک مسایل اجتماعی حل نشده، به مسایل سیاسی و امنیتی تبدیل می شوند.
از سویی می‌طلبد دولتمردان با استفاده از تمام ظرفیت دیپلماتیک و بین المللی و حقوقی جهت وادار نمودن طالبان به تحویل حق آبه ایران و عمل به معاهدات بین المللی در خصوص بند کمال خان، مدیریت مشترک سد کجکی به جهت احیای دریاچه هامون تلاش نموده و با برگزاری کارگروه‌ها و همایش‌های مشترک جهت مدیریت منابع آب تا احیای اکوسیستم حوزه هیرمند و هامون از پا نشنینند.
از سوی دیگر نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران بعد از انقلاب خدمات ارزنده ای برای استان سیستان و بلوچستان داشته است، اما مسئولان اجرایی و نماینده های استان و نیز دیپلماسی ضعیف مسئولین برای گرفتن حق آبه و استیفای حقوق مردم استان از کشور همسایه بر کسی پوشیده نیست .
در سیستان عزیز و محل پرورش سرداران بزرگ شهید، اگر توسعه ای اندکی هم اتفاق افتاده عمدتا ناپایدار و غیرمتوازن بوده است. از جمله طرح لوله کشی آب کشاورزی ۴۶ هزار هکتاری و طرح آزمایشی چاه ژرف که با هزینه های هنگفت با قابلیت نامناسب مهندسی برای بهره برداری و علاوه برخشکسالی ۲۰ سال گذشته تبعات منفی زیست محیطی را بدنبال داشته و خواهد داشت.
پایان سخن اینکه بایستی وزارت امورخارجه، کشور و مدیران استانی و نمایندگان مجلس به صورت عاجل ازاقدامات نمایشی دست بردارند، به اعتراض قانونی مردم احترام بگذارند و اگر فرد یا افراد معترضی بازداشت شده اند با رآفت اسلامی آزادشوند و با پیگیری حقوقی و کارشناسی حق قانونی حق آبه هیرمند و هامون را در حداقل زمان ممکن استیفا نمایند.
خداوندا برکات و باران رحمت خویش را بر ایران عزیز ما و منطقه زرخیز سیستان و بلوچستان نازل بفرما، الهی آمین
خانه احزاب استان سیستان و بلوچستان
