دیار عیار، در این نوشتار از زوایه ای متفاوت به موضوع می نگریم. از میزان بودجه ای که تاکنون به استان اختصاص داده شده چقدر توانستهایم بهره ببریم؟
میزان بودجه اختصاص یافته به سد سازی آب منطقهای ای استان چقدر به گسترش کشاورزی و تامین آب شرب یاری رسانده است؟ دستاوردهای دولت در این بخش بسیار ارزشمند بوده اما به اندازه بودجه اختصاصی نبوده است. بسیاری از سدهای بلوچستان مشمول زمان شده و به دلیل عدم نظارت اصولی دیرتر از موعد مقرر به پایان رسیده است. هر بار پروژه ای به تاخیر افتاده، به دلیل تورم و بالا رفتن قیمت ارز، پروژه ها با کمبود بودجه مواجه شده و نیاز به اصلاح و متمم بودجه پیش آمده است. مدیران استان سیستان و بلوچستان همواره گرفتار این معضل بوده اند و متاسفانه به اندازه کافی از آن درس نگرفته اند. سوء مدیریت و عدم نظارت، ربطی به نبود یا کمبود بودجه ندارد. بودجه به اندازه کافی بوده ولی ناکارآمدی و عدم مدیریت زمان در انجام پروژه ها، ارزش بودجه را کاهش داده است. پس حداقل در بخش سدسازی مشکل بودجه نبوده، سوء مدیریت باعث عدم توسعه یافتگی شدهاست.
سد کهیر قریب ۱۵سال با تاخیر افتتاح می شود. سد ماشکید پنج سال، سد شهری کور ده سال و سد گوهر کوه ۸ از سال از تعطیلی پروژه آن می گذرد. متاسفانه در هیچ دولتی، مدیران ارشد استانی و حتی مدیران سطح کلان کشور علت تاخیر پروژه ها را آسیب شناسی نکردند تا مانع ادامه این روند برطرف شوند. استان س و ب بیش از هر زمان دیگری نیاز به توسعه دارد. با ادامه این روند مردم بیش از گذشته آسیب می بینند. زمان آن رسیده تا رسانه ها نقش مهمتری ایفا نمایند.
مادامی که برای تصدی امور از مدیران و نیروی انسانی مجرب بهره ای نبریم از بودجه کاری ساخته نیست. استان سیستان و بلوچستان نیاز به یک خانه تکانی بنیادین فکری و تخصصی برای رسیدن توسعه و رفع موانع توسعه دارد.
از ناکارآمدی مدیران و نبود چشم انداز مناسب توسعه نمونه های بسیاری داریم که همان مقدار بودجه موجود را هدر داده اند و نتیجه نهایی کار غیر از آنچه پیش بینی شده بوده است.
نویسنده: سلطانعلی عابدی
