چرا معاون عمرانی فرمانداری زابل، دستورات مافوق را پیگیری نمی کند؟
چرا معاون عمرانی فرمانداری زابل، دستورات مافوق را پیگیری نمی کند؟
ماجرای حضرت علی امام اول شیعیان و عقیل برادرش را همه ما در کتاب های درسی و یا از زبان اهل سخن و علم شنیده ایم. عقیل حق بیشتری از بیت المال مسلمین می خواست و این تقاضا با عدالت امام اول شیعیان منافات داشت. او که خود از برگزیدگان عالم امکان بود با نزدیک کردن فلزی داغ به برادرش، مفهوم عدالت واقعی را برای بشریت به ارمغان گذاشت تا همواره آتش جهنم را مدنظر قرار دهند. عدالت علی(ع) برای همه یکسان بود. برادر، اصحاب پیامبر و مردم به یک چشم می نگریست و به دلیل رابطه خویشاوندی حقی را ضایع نمیکرد.

با این مقدمه عبرت آموز از امامی شیعی، به نقد موضوعی در سیستان میپردازیم که احتمالا روابط قومی حقی را ضایع کرده است. کارمند ارشد فرمانداری زابل اقدام به تصرف عدوانی زمین یک سرمایه گذار کرده و جلوگیری از اجرای طرح وی، در راستای اقتصاد مقاومتی و ایجاد شغل، توسعه منطقه و مقابله با تحریم های ظالمانه خلل ایجاد کرده است. تولید برق با احداث توربین های بادی یکی از راه های زودبازده برای خود اشتغالی، کارآفرینی و تامین نیاز برق مصرفی کشور و صادرات به کشورهای همسایه ست تا علاوه بر خودکفایی ارز مورد نیاز را به کشور وارد سازد.

کارمند فرمانداری زابل با تغییر مسیر نهر در دهانه ورودی زمین سرمایه گذار و تصرف عدوانی چهار هزار متر مربع از دهانه ورودی زمین وی، نهری جدید در زمین وی احداث می کند به گونه ای که راه ورود هر گونه خودرو سبک، نیمه سنگین و سنگین به زمین یازده هکتاری اش مسدود شده است.

طبق اسناد رسیده، سند ملک، نامه های اداری، نقشه های هوایی قبل و بعد از تصرف و بازدید از محل و شواهد موجود مانند قطع درختان کهن سال و اضافه شدن بستر نهر قدیمی به باغ انگور متصرف، تصرف محرز است.

سرمایه گذار طی پنجسال گذشته برای رفع تصرف هر اقدام قانونی را انجام داده است اما تاکنون نتوانسته رفع تصرف از ملک خود کند. مراجع تصمیم گیر به سرمایه گذار می گویند خود راسا اقدام به رفع تصرف کند و اگر هم متصرف مانعی برایش ایجاد کرد کلانتری محل را مطلع سازد. سرمایه گذار که چندین بار اقدام به رفع تصرف کرده و طبق فیلم های موجود کارکنان بخشداری و جهادکشاورزی با خودروی دولتی، مانع وی شده اند. او نمی خواهد بعد از یک پروسه پنجساله هنگام رفع تصرف زمینه درگیری، تهدید و احیانا خشونت احتمالی را تجربه کرده و صرفا خواهان رفع تصرف از سوی دستگاه های دولتی و بر طبق قانون است. در این پنجسال چهار فرماندار، سه بخشدار و سه مدیر جهاد کشاورزی تغییر کرده اند اما هنوز مشکل رفع تصرف به قوت خود باقیست و با تورم روزافرون ناشی از تحریم های ظالمانه توان سرمایه گذاری اش کاهش یافته است.

طبق ادعای سرمایه گذار و نامه های موجود، دو فرماندار اخیر قصد همکاری جهت رفع تصرف را داشته اند. از زمان تصرف تاکنون ده ها نامه از سوی وی به رییس جمهور، وزارت کشور، استانداری، وزارت جهادکشاورزی، وزارت نیرو و فرمانداری زابل زده شده که نامه ها به معاون عمرانی فرمانداری زابل ارجاع شده است و از معاونت‌ عمرانی به بخشداری مرکزی و این اواخر به بخشدارى کرباسک،  اما هیچ کدام از نامه ها از سوی معاون عمرانی و بخشداران پاسخ داده نشده است. دلیل این عدم پاسخ ها چیست؟

ایا بین متصرف به عنوان یک کارمند ارشد فرمانداری، معاون عمرانی فرماندار و سایر مدیران رابطه خویشاوندی وجود دارد؟

اگر چه بسیاری از مدیران درگیر این موضوع با متصرف هم رابطه طایفه ای دارند(فامیل خود را عوض کرده اند) و هم رابطه دوستی اما دیار عیار تلاش دارد تا زمان پاسخگویی معاون عمرانی و یا هر فرد مطلع دیگری قضاوت نکرده و پاسخ رسمی شان را در این باره اطلاع رسانی کند.

نامهربانی طالبان در خودداری از دادن حقابه سیستان از هیرمند، ضرورت سرمایه گذاری در بخش تولید و صنعت را دو چندان کرده و سیستان بیش از هر زمان دیگری نیاز به اصلاح ساختار اداری و جذب سرمایه های درون استانی و کشوری برای توسعه دارد.

سرمایه گذار امید دارد با حضور جدی فرماندار زابل و پیگیری نامه های ارجاع شده به معاون عمرانی، زمین وی رفع تصرف شده و بعد از پنجسال سرگردانی و بلاتکلیفی احقاق حق شود.

عکس های ماهواره مسیر شماره ۱ نهر قدیمی

نهر مسیر شماره ۲ جدید