وقتی مدیرکل روابط عمومی استانداری در نشست خبری از زبان مدیرعامل آب منطقه‌ای اعلام می‌کند که مسائل آبی محرمانه است و نمی‌توان درباره آن سخن گفت، در واقع شاهد تحریف خطرناکی از مفهوم امنیت ملی هستیم. این پاسخ مدیریت آب منطقه ای نه تنها پاسخی مطلوب نیست، بلکه فرار از پاسخگویی است که خود به تهدیدی علیه منافع ملی تبدیل شده است. اما پرسش اساسی این است که مرز میان محرمانه و غیرمحرمانه بودن اطلاعات آبی دقیقاً کجاست و چه کسی حق دارد این مرز را به دلخواه جابه‌جا کند؟

اگر چه همواره مدیریت نادرست منابع آب در وزارت نیرو وجود داشته، اما وجود مهندسین آگاه و نخبه مانع تصمیمات اشتباه و هزینه بردار می‌شده است. با آمدن احمدی نژاد و حاکم شدن قلدر مآبی بر سیستم اداری و حذف مهندسین نخبه و غالباً بازنشسنه شدن نسل مهندسین تحصیلکرده و آگاه به امور آبی، روند اضمحلال اداری در بدنه وزارت نیرو آغاز و تصمیمات اشتباه و غیر کارشناسی شده در جای جای ایران، خود را به نمایش گذاشت.

مدیر عامل آب منطقه‌ای سیستان و بلوچستان با اشاره به ضرورت اجرای طرح احیا و تعادل بخشی آب‌های زیرزمینی، گفت: چهار هزار و ۸۰ حلقه چاه دارای فرم پنج در این استان در حال تعیین تکلیف برای دریافت مجوز برداشت آبهای زیرزمینی هستند.

امام جمعه شهرستان نیمروز گفت: طرح انتقال آب از دشت شیله به سیستان یکی از طرح‌های اضطراری است که مدیرعامل آبفای استان پایان شهریور ماه را وعده نهایی برای ورود این آب به منطقه اعلام کردند، که با گذشت قریب به دوماه، هنوز این وعده عملی نشده است و نه وی و‌ نه هیچ کسی هم پاسخگو نیست.

این روزها بحران آبی سیستان باعث شده تا بدون ملاحظه ناگفته ها را بگوییم، بنویسیم و در میدان عمل و تئوری هر کدام به نقش آفرینی مشغول شویم. همیشه در دل بحران مطالبه گرانی از طیف های گوناگون متولد می شوند و هر کدام در جبهه ای اهداف مشترکی را پیش می برند. هدف از نگارش این یادداشت نق زدن و گلایه های بی ثمر نیست اما از آنجا که زندگی ادامه دارد و با پایان یک بحران، بحرانی دیگر زیست ما را به مخاطره می اندازد تامل در باره اینکه نقش رسانه ها در بحران ها به چه میزان بوده ، باعث می شود تا در بحران بعدی به موقع عمل کنیم و قبل از مرگ سهراب، نوشدارو بیابیم.‌

آبگیری بند کمال خان از آنجایی زنگ خطر بحران تامین آب را در سیستان به صدا درآورد که سامانه انحرافی این بند باعث شد تا وزارت آب و انرژی افغانستان بر خلاف سنوات گذشته بتواند تمام سیلاب های حوزه آبریز هیرمند را مدیریت کند، سیاست اشرف غنی مبنی تهاتر آب با نفت، بدعهدی های طرف افغانستانی و سیاست های کشاورزی این کشور، مهم ترین نکاتی بود که ورود سیلاب به سیستان را با اما و اگر مواجه می کرد، این مسئله باید مدنظر مدیران دستگاه‌های مرتبط با تامین نیاز آبی و سایر سیاست گذاران این حوزه برای اتخاذ تدابیر مناسب قرار می گرفت.

مدیرعامل شرکت آب منطقه‌ای سیستان و بلوچستان گفت: حجم فعلی سدهای این استان نسبت به مدت مشابه سال آبی قبل ۳۶ درصد کاهش یافته است.