انجمن سینمای جوانان زاهدان با همکاری فیلمسازان قدیمی برای فرهاد حیدر خانی عضو قدیمی انجمن جلسه تقدیر برگزار کرد، اتفاقی خوشایند که باعث شد بار دیگر پیشکسوتان فیلمسازی زاهدان گرد هم جمع آمده و خاطره بازی کنند.
این رویداد بهانه ای شد تا اندکی در باب پیشکسوتی بنویسم، اگر حیدرخانی ها کارمند شده بودند در چنین روزی به افتخار بازنشستگی پس از سی سال خدمت به هنر فیلمسازی نایل می آمدند. اما از آنجا که هنر بازنشستگی ندارد هنرمند تا جسم و ذهنش توان دارد به خلق کردن ادامه می دهد.
پیشکسوتان هر هنر، ستون هایی سترگ در حفظ دستاوردهای گذشته و انتقال به نسل بعدی هستند.
با گسترش فضای مجازی همه چیز دست یافتنی شده و دیگر چونان گذشته ها برای تهیه یک کتاب نیاز نیست منتظر برپایی نمایشگاه سالانه باشیم، به سهولت با یک جستجوی اینترنتی می توان به همه مدل اطلاعات دست پیدا کرد، چیزی که نمی توان در این کتاب های فشرده و اطلاعات دایره المعارفی پیدا کرد تجربیات سال های دور است که نسل به نسل به حیات خود ادامه داده و تا به امروز بقا یافته است. نحوه رفتار، گفتار و مهمتر چگونگی مواجهه با تولید یک اثر هنری.
پیشکسوتان امتداد آداب، رسوم و چگونگی تبدیل دانش به هنر خلاقه هستند، با امکانات اطلاع رسانی موجود، شاهد ظهور جوانانی هستیم که بی نهایت اطلاعات دارند و گویا دایره المعارف تاریخ سینما هستند، اما متاسفانه این همه دانسته نمودی بارز در آثارشان ندارد. پیشکسوتان همان حلقه های گمشده ای هستند که در صورت نبود آنها، میان حلقه ها فاصله می افتد و هنرجو، محروم از آموختن فوت کوزه گری می شود که دانسته را به هنر تبدیل می کند.
پیشکسوتان کتاب های نانوشته ای هستند که به صورت خودآگاه یا ناخودآگاه به جوان‌ترها می آموزند چگونگی مشاهدات خود از روابط آدم ها و تناسبات اجتماعی را در قالب یک هنر پرمخاطب به نام فیلم بگنجانند.
سلطانعلی عابدی
