یکی از مشکلاتی که به دست رئیس جمهور حل می شود، اتمام طرح‌های نیمه تمام و نیمه تمام گذاشتن طرح های بدرد نخور که حداقل بدرد مردم نمی خورد و پولی هم بابت آن هدر نرود به محیط زیست هم صدمه نزند. وقتی کاری ضررش بیش از فایده اش باشد، همان بهتر که انجام نشود. وقتی روی طرحی مطالعه نمی شود، اجرا شدنش به شانس بستگی دارد و تجربه نشان داده ما مردم خوش شانسی نیستیم!!. پس از این سفر و با اختیاراتی که به استاندار داده خواهد شد؛ ان شالله بخش بزرگی از این مشکلات حل شود. مثل منطقه آزاد سیستان، کارخانه هایی که فقط روی کاغذ کلنگ خورده، سدهایی که به اتمام رسید ولی شبکه های پایین دست رها شد و سدهایی که به جای انتقال آب به زمین های تشنه، دوباره به آسمان برگشت می دهد تا در رویدادی نادر ثابت کنند ما از آسمان سخاوتمند تر شده ایم. در سیستان و بلوچستان می شود در چهار فصل سال انواع محصولات کشاورزی را تولید کرد، ولی گلخانه هایش شده محل تفریح کسانی شده که نمی دانند ثروت خود را کجا خرج کنند. در اقدامی دلگیر کننده، پساب زاهدان پس از تصفیه در رودخانه لار می ریزد. پسابی که به همراه نزولات آسمانی برای کشاورزی به پاکستان می رود و چشم اندازی ساخته که از سرانه فضای سبز زاهدان بیشتر است. تکمیل طرح ها در زاهدان صبر ایوب می خواهد و مردم صبور ما هم تابَش را ندارند. چهارراه رسولی سال هاست پیشرفت فیزیکی مناسبی ندارد و هزاران درد دیگر که سرتان سلامت باشد و برای ما درمانی پیدا شود. مهم‌ترین درد ما از جنس فرهنگ است و تفکر سازنده و سالم.
احمدعلی درگی، کارشناس علوم سیاسی و روابط عمومی
