غلامرضا پودینه چندی قبل در ویدئوی ضمن انتقاد از خلف وعده مسئولان انجمن نمایش، تئاتر شهر و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی عنوان کرد که هیچ ارگانی به هیچ عنوان تدبیری برای اوضاع وی نکرده است.
جملات سوزناک این بازیگر تئاتر از قبیل ” هر چه فریاد می زنم، کسی صدای را نمی شنود” و ” شرمنده خانواده ام‌شدم، نمی دانم چکار کنم” نشان از زندگی دشوار وی در کمتر از دو سال مانده به زمان فوتش داشته است. بی تردید نهادهای فرهنگی بدهکار این هنرمند هستند و متاسفانه برای بهبود اوضاعش گامی برنداشتند.
سایت خبری ایران تئاتر اعلام کرد که این هنرمند، از چندی پیش، با بروز ناگهانی علائم سرطان، درمان را آغاز کرد و پس از گذراندن چند جلسه شیمی درمانی، پیش‌ازظهر امروز، چشم از جهان فروبست.
خبر اندوهبار درگذشت مرحوم پودینه شعری از شاملو را به ذهن متبادر می کند: آری، مرگ انتظاری خوف‌انگیز است؛ انتظاری که بی‌رحمانه به طول می‌انجامد. مسخی‌ست دردناک که مسیح را شمشیر به کف می‌گذارد.
درگذشت این بازیگر و نویسنده ارزشمند را به خانواده، دوستان، اهالی فرهنگ و هنر سیستان و بلوچستان تسلیت عرض می کنیم.
تحریریه دیار عیار
