برای روشن شدن ذهن مخاطب، اختلاف مجسمه را با المان شهری بیان می کنم، تفاوت اصلی المان با مجسمه در نگاه انتزاعی و غیر مستقیم المان ها به یک سوژه است، نگاهی که ذهن متفکر انسان را درگیر خود می کند و لقمه ای آماده نیست که در دهان انسان گذاشته شود. در حرکت انسان مکث و تامل ایجاد میکند و همین ویژگی باعث ماندگاری اثر می گردد و آنچه موجب درگیری ذهن شود در اذهان باقی میماند، اما مجسمه پیکره ایست تراشیده شده از مصالح خاص و معمولا تنوع خاصی ندارد و کالبدی یکنواخت دارد.
با توجه به دغدغه شهید سلیمانی نسبت به منطقه سیستان همانطور که بیان داشتند: «ارزو دارم پس از اتمام ماموریتم حتی اگر یک روز از عمرم مانده باشد فرماندار سیستان شوم و به مردم آن منطقه خدمت نمایم» وپیوند قوی حاج قاسم با شهید سردار قاسم میرحسینی
می طلبید که تنها به نصب مجسمه در شهرستان زهک اکتفا نمی شد و در قالب المان (نمادشهری) این طرح پیاده می گردید.
مکان یابی نامناسب و نصب در محلی دورافتاده از فضای مسکونی، طراحی و کیفیت ضعیف عناصر بصری بکار رفته، نتوانسته عظمت شهید سلیمانی را به عنوان نماد مقاومت، به بیننده منعکس کند.
آن شهید بزرگوار پرچم مقاومت را در جهان به احتزاز درآوردند. نماد صلح منطقه ای و ده هاخصوصیت بارز، که شهید را به شخصیتی بی بدیل تبدیل کرده است.
کدامیک از ویژگی های سردار شهید با دیدن این تندیس در اذهان تداعی می گردد؟
در روز نصب مجسمه و برگزاری مراسم افتتاحیه با حضور مسوولان استانی، فضاسازی میدان از پیش اماده سازی نشده بود و به صورت عجولانه قبل از آماده سازی فضای پیرامون، نصب گردید که چهره ناخوشایندی در مراسم افتتاحیه داشت.
از عناصر و داشته های فرهنگی و تاریخی سیستان در طراحی و اجرای مجسمه وفضاسازی میدان استفاده نشده است.
پایه تندیس تناسبب با حجم مجسمه ندارد و مجسمه کمی به جلومنحرف شده و نام شهید به گونه ای بر روی پایه مجسمه حکاکی شده که نظر بیننده را به خود جلب نمیکند.
با توجه به اینکه جزئیات لباس و بافت مجسمه همانطور که در تصویر مشاهده میشود، عاری از ظرافت است، حتی یونیفرم سپاه پاسداران انقلاب اسلامی اصلا مشخص نیست و سرتاسر تندیس بارنگ طلایی پوشانده شده است.
به نظر می‌رسد وسیله ای در دست شهید است که اصلا در نگاه اول قابل تشخیص نیست (به نظر می رسد دوربین باشد).
تصاویر ذیل در تاریخ سوم اردیبهشت امسال عکاسی شده و در حال حاضر مقداری به فضاسازی میدان پرداخته شده، قراردادن پرچم، نیمکت و سنگفرش از اقدامات اخیر شهرداری زهک است.
اما همانطور که در تصویر مشاهده میکنید از سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و هدف والای شهید، چیزی هویدا نیست.
در هر صورت آنچه در منطقه سیستان سالهاست مورد بی توجهی قرار گرفته، طراحی صحیح و فضاسازی شهری است، توجه بیشتر به این امر، نظر به وجود مشکلاتی مانند کمبود آب وخشکسالی های پیاپی که چهره شهر را نسبت به سالهای پر آبی دگرگون کرده، می تواند ضمن افزایش سواد و سلیقه هنری و بصری شهروندان، امید را در دل شهروندان زنده کند و مانع از مهاجرت شود.
تشکیل گروهی خبره از شهرسازان، طراحان و هنرمندان مجسمه ساز برجسته و طراز اول بومی استان که در جشنواره های بین المللی افتخار آفرین بودند، می تواند در جبران ضعف های موجود در ساختار فضای شهری سیستان، یاری رسان باشد.
اخیرا خبر انعقاد تفاهم نامه ای میان وزیر کشور، استاندار سیستان و بلوچستان، استاندار خراسان رضوی، شهردار مشهد و زابل با هدف مشارکت در بهسازی و باز آفرینی نقاط کمتر توسعه یافته کشور، استفاده از تجربیات و دانش فنی، تخصصی و به اشتراک گذاشتن تجارب موفق بین این دو استان در فضای رسانه منعکس شده است، با توجه به اینکه در متن خبر جزئیات این تفاهم نامه قیدنشده، مشخص نیست چه اعتباری و از چه محلی به این موضوع اختصاص داده شده است، اما می طلبید با اعلام فراخوان استانی از هنرمندان مطرح بومی دعوت و از نظر نخبگان بومی در حوزه شهرسازی در بهبود فضای شهری استفاده میشد.
نویسنده: زینب رضایی کهخا
