ضرورت ساماندهی مهاجران در ایران
ضرورت ساماندهی مهاجران در ایران
ناپایداری و تنش و جنگ در کشورهای همسایه ایران خصوصا افغانستان سال‌هاست ایران را به عنوان میزبان مهاجران قرار داده است.

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی دیار عیار، حبیب اعلایی در این یادداشت نوشت:

شروع سیل مهاجرت افغانها و پذیرش مهاجران افغان پس از انقلاب با شعار “اسلام مرز نمیشناسد” بود، آمدند و ماندگار شدند.

در هیچ کشوری مهاجران چنین بی ضابطه و بی قاعده و قانون وارد و ماندگار نمیشوند.
ورود بدون برنامه مهاجران منجر به معضلات فراوان اجتماعی، فرهنگی، معیشتی، امنیتی و بهداشتی میشود که هزینه سنگینی را بر کشور و مردم ایران تحمیل میکند. مهاجران از امکاناتی بهره میبرند که مردم ایران با پرداخت مالیات آنرا مهیا کرده اند.
بدلیل عدم قانون مند کردن حضور مهاجران غیر قانونی امکان برنامه ریزی و کنترل وجود ندارد.
این مهاجران از سوبسیت و یارانه ای که برای مردم ایران درنظر گرفته شده استفاده میکنند درحالیکه هیچگونه مالیاتی نمیدهند.
این مهاجرین عمده اشتغالی را که سهم جوان ایرانی است را در بازار کار تصاحب میکنند درحالیکه خانواده های ایرانی با معضل بیکاری فرزندانشان گرفتارند.
حاشیه نشینی با شرایط سخت فقر بستر فساد انگیز حضور مهاجران را فراهم میکند.
علاوه بر این عدم شناسایی و رها بودن مهاجران خطر بالقوه امنیتی را در کشور موجب میشود.
در کشورهای مختلف جهان راهکارهایی برای ساماندهی مهاجران وجود دارد.
ایجاد کمپ جهت اسکان و شناسایی همه مهاجرین و تحت کنترل قرار دادن معیشت، اشتغال، تحصیلات، بهداشت و درمان راهکار برون رفت از این مشکل است.
چنانچه مهاجرین در نقاطی مشخص اسکان داده شوند کمکهای بشر دوستانه سازمان ملل میتواند ضمن ایجاد شرایط مناسب برای مهاجران، بار سنگین هزینه را از دوش کشور برمی دارد.
با اسکان مهاجران در کمپ و شهرکهای خاص در صورت مهیا شدن بستر مناسب در کشورشان امکان بازگشت وجود دارد. بنابراین مهاجرین بعنوان میهمان و موقت پذیرش میشوند و نه بعنوان صاحب خانه و ماندگار.
با توجه به موج جدید مهاجران افغان جهت کاهش هزینه ها و معضلات، ایجاد کمپ موقت و شهرکهایی در نقاط مختلف کشور جهت ساماندهی ضروری است. در صورت ارایه برنامه مشخص و مدون قطعا کمیساریای پناهندگان سازمان ملل در پرداخت هزینه و همکاری برای ایجاد این کمپ‌ها و شهرک‌ها همراهی خواهد کرد.
در صورت اجرایی شدن چنین راهکاری، مهاجران به عنوان مهمان با کمک و هزینه کشورهای خودشان و سازمان ملل ساماندهی می‌شوند و با عزت و نه به عنوان سربار پس از بازگشت ثبات با خاطره خوش به کشورشان بازمی‌گردند.

حبیب اعلائی