روایت هیدروپلیتیک؛ رویکرد دیروز ترکیه، سیاست امروز افغانستان
بررسیهای تاریخی نشان میدهد که شباهت¬های بسیاری در فرآیندهای توسعه منابع آبی کشورهای ترکیه و افغانستان وجود دارد. در بازههای زمانی تقریبا مشابه، حاکمانی در این دو کشور روی کار آمدند که مترصد انجام اصلاحات با تمرکز بر فعالیتهای ملیگرایانه در کشورهای تحت حکومت خود بودند. در این میان مشخصههای جغرافیایی و اقلیمی منطقه، دو دولت مستقر را مجاب کرد تا توسعه منابع آبی را به طور مشابهی برای دستیابی به اهداف ملیگرایانه خود با شعار دستیابی به مدرنیته بکار گیرند و از آن برهه به بعد، دو کشور در صدد توسعه بیش از پیش منابع آبی خود و به طور خاص سدسازی برآمدند. علیرغم اشتراکاتی متعدد، اما سیر تحولات تاریخی، نتایج متفاوتی برای دو کشور به ارمغان آورد. رخدادهای تاریخی، ترکیه را به کشوری بهظاهر پیشرو در توسعه سازهای منابع آبی تبدیل نمود و افغانستان را در این ماراتن توسعهای سازهمحور عقب انداخت. در عصر کنونی شواهد و قرائن مختلف نشان میدهد که افغانستان عزم خود را برای پیشروی در این ماراتن جزم کرده است، عزمی که مبتنی بر گرتهبرداری از خط سیر ترکیه در توسعه سازهای با تمرکز بر آبهای مشترک فرامرزی این کشور است.
در کل کشور شاهد آسمانی توام با طوفان های گردوغبار مواجه خواهیم بود
همان بلایی که افغانستانی ها بر سر سیستان و تالاب هایش ( هامون های سه گانه؛ پوزک، صابوری و هیرمند) آوردند، هم اکنون دولتمردان ترکیه بر سر عراق و سوریه با احداث سدهای متعددی که بر روی رودخانه دجله و فرات زدند در خواهند آورد.